Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Leabhraichean an t-Seann Tiomnaidh, air an tarruing o'n cheud chanain chum gaelic albannaich

CAIB. XXXIII. 27
an, agus oglaieh, aeus banoglaich; agus
chuir mi cm’ innseaali do m’ thighearna,
chum gu ’m faighinn deadh-ghean a’d’
bhuilibh.
6 Agus phill na teachdairean gu Jacob,
ag radh, Thainig sinn a dh' ionnsuidh do
bhrathar Esau, agus mar an ceudna tha e
teachd a’d’ chodhail, agus ceithir cheud
fear maille ris.
7 Agus bha Jacob fo eagal mdr, agus ann
an airc; agus roinn e ’n sluagh a bha maille
ris, agus na treudan, agus an crodh, agus
na c&mhail ’nan da bhuidhinn ;
8 Agus thubhairt e, Ma thig Esau gu
h-aon do na buidhnibh, agus gu’m buail e
i, an sin theid a’ bhuidheann a dh’ fhanas
as uaith.
9 Agus thubhairt Jacob, O Dhe m’ athar
Abrahaim, agus a Dhe m’ athar Isaaic, a
Thighearn a thubhairt rium, Pill gu d’
dhuthaich, agus gu d’ dhilsean, agus ni mi
inaith dhuit:
10 Cha’n airidh mi air a’ chuid a’s lugha
do na trocairibh sin uile, no do ’n fhirinn
sin uile, a nochd thu do d’ sheirbhiseach;
oir le in’ luirg thainig mi thar an Ior¬
dan so, agus tha mi nis a'm’ dha bhuidh¬
inn.
11 Saor mi, guidheam ort, o laimh mo
bhrathar, o lairnh Esau : oir tha eagal orm
roimhe, gu ’n tig e, agus gu’m buail e mi,
agus a’ mh&thair maille ris a’ chloinn.
12 Agus thubhairt thu, Gu cinnteach ni
mi maith dhuit, agus ni mi do shliochd
mar ghaineamh na fairge, nach feudar air-
eamh a thaobh lionmhoireachd.
13 Agus dh’ fhan e an sin san oidhche sin
fein, agus ghabh e do na th&inig g’ a Dimh
tiodhlac air son Esau a bhrathar ;
14 Da cheud gabhar a^us fichead boc, da
cheud caora agus fichead reithe,
15 Deich camhail fhichead bhainue le ’n
searraich, da fhichead bo agus deich tairbh,
fichead asal bhoirionn agus deich searr¬
aich.
16 Agus thug e iad do l&imh a sheirbh¬
iseach, gach mmain leatha fein; agus
thubhairt e r’ a sheirbhisich, Imichibh
romham, agus cuiribh dealachadh eadar
iomain agus iomain.
17 Agus dh’aithn e dhasan a bh’airthois-
each, ag radh, ’Nuair a choinnicheas mo
bhrathair Esau thu, agus a dh’ fhedraicheas
e dhiot, ag radh, Co Teis thu, agus c’ ait a
tha thu dol? agus co leis iad sin a tha
rbmhad ?
18 An sin their thusa, Buinidh iad do
d'sheirbhiseach lacob; u tiodhlac a th’ann,
a chuireadh a dh’ ionnsuidh mo thighearn
Esau: agus, feuch, mar an ceudna tha e
fein ’nar deigh.
19 Agus ah’ Mthn e mar sin do ’n dara
seirbhiseach, agus do ’n treas, agus dhoibh-
san uile a bha leantuinn nan iomain, ag
radh, Air an doigh so labhraidh sibh ri
h-Esau, ’nuair a gheibh sibh e.
20 Agus their sibh cuideachd, Feuch,
Tha do sheirbhiseach lacob nar deigh-ne :
oir thubhairt e, Ni mi reidli e leis an
tiodhlac a theid romham, agus an deigh sin
chi mi a ghnuis; theagamh gu n gabh e
rium.
21 Mar sin chaidh an tiodhlac thairis
roimhe : agus dh’fhan e fein an oidhche sin
sa’ chuideachd.
22 Agus dh’ eirich e suas san oidhche sin,
agus ghabh e a dha mhnaoi, agus a dha
bhanoglaich, agus ’aon mhac deug, agus
chaidh e thairis air ath laboic.
23 Agus ghabh e iad, agus chuir e thairis
air an t-sruth iad, agus chuir e thairis na
bh' aige.
24 Agus dh’ fhan Jacob ’na aonar; agus
ghleac duine ris, gu ruig briseadh na Dire.
25 Agus ’nuair a chunnaic e nach do
bhuadhaich e air, an sin bhean e ri lag a
shl6isde ; agus chaidh lag sleisde Jacoib as
an alt ’nuair a bha e a’ gieac ris.
26 Agus thubhairt e, Leig air falbh mi,
oir tha ’n fhair a' briseadh : agus thubhairt
esan, Cha leig mi air falbh thu, mur beann-
aich thu mi.
27 Agus thubhairt e ris, Ciod is ainm
dhuit? agus thubhairt e, lacob.
28 Agus thubhairt esan, Cha ghoirear
lacob ni’s mo riut mar. ainm, ach Israel:
oir bha cumhachd agad mar uachdaran ri
Dia, agus ri daoinibh, agus thug thu buaidh.
29 Agus dh’ fhiosraich lacob dheth, agus
thubhairt e, innis dhomk, guidheam ort,
t ainm : agus thubhairt esan, C’ar son a tha
thu a' farraid m’ainme ? Agus bheannaieh
e an sin e.
30 Agus thug Jacob Peniel mar ainm air
an aite : oir chunnaic mi Dia aghaidh ri
Iv-aghaidh, agus thearnadh m’ anam.
31 Agus dh' eirich a’ ghrian air, ’nuair a
chaidh e seach Penuel, agus b/ia e bacach
air a shliasaid.
32 Uime sin cha ’n ith clann Israeil do ’n
fheith a ehnip, a ta air lag na sleisde, gus
an l&’n diugh ; achionn gu’n do bhean e ri
lag sleisde lacoib san fheith a chrup.
CAIB. XXXIII.
AGUS thog Jacob suas a shuilean, agus
dh’ amhairc e, agus, feuch, bha Esau
a teachd, agus maille ris ceithir cheud fear.
Agus roinn e a’ chlann do I^eah, agus do
Rachel, agus do ’n d& bhanoglaich.
2 Agus chuir e na banoglaich agus an
clann air thoiseach, agus Leah agus a claim
’nan deigh, agus Rachel agus Joseph air
dheireadh.
3 Agus chaidh e fein air aghaidh rompa,
agus cmroin se e fein gu lar seachd uaireau,
giis an d’ tbiinig e dluth d’ a bhr&thair.
4 Agus ruith Esau ’na choinneamh, ag¬
us ghabh e ’na ghlacaibh e, agus thuit e air
a mhuineal, agus phog se e : agus ghuil iad.
5 Agus thog e suas a shuilean, agus
chunnaic e na mnai agus a’ chlann ; agus
thubhairt e, Co iad sin a ta maille riut ? ag¬
us thubhairt esan, A’ chlann a thug Dia gu
grasmhor do d’ sheirbhiseach.
6 An sin thainig na banoglaich am fag-
us, iad fein agus an clann, agus chrom siad
iad fein.
7 Agus thiinig Leah cuideachd am fng-
us maille r’ a cloinn, agus chrom siad iad
fein; agus an deigh sin th&inig Joseph am
fagus agusRachel, agus chrom siad iad fein.
8 Agus thubhairt e, Ciod is cialldniM leis
an iomain so uile, a choinnich mi ? Agus
thubhairt esan, Gu deadh-ghean fhaghail
ann an suilibh mo thighearna.