Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Leabhraichean an t-Seann Tiomnaidh, air an tarruing o'n cheud chanain chum gaelic albannaich

26 GENESIS.
27 C’ ar son a theich thu air falbh gu
h-uaigneach, agus a ghoid thu uam, agus
nach d’ innis thu dhomh, agus gu ’n cuinnn
air falbh thu le subhachas, agus Je h-dran-
aibh, lo tiompan, agus le clirsaich?
28 Agus nach do leig thu loam mo mhic
agus mo nigheanan a phogadh ? a nis is
amaideach a fhuara tu le so a dheanamh.
29 Tha e 'n comas mo laimhe-sa cron a
dheanarah ort: aoh labhair Dia t’ athar
rium an raoir, ag radh, Thoir an aire, nach
labhair thu ri lacob aon chuid maith no
ole.
30 Agus a nis, ged a !>’ 6igin duit falbh, a
chionn gu ’n robh thu gu ro-mhor an geall
air tigh t’ athar, gidheadh c’ ar son a ghoid
thu mo dhee?
31 Agus fhreagair Jacob, agus thubhairt
e ri Laban, A chionn gu’n robh eagal orm :
oir thubhairt mi, Theagamh gu ’n tugadh
tu uam do nigheana le h-ainneart.
32 Ge b’ e neach aig am faigh thu do
dhee, na mitireadh e oeo: an lathair ar
braithre faic ciod a th’ agam a bhumeas
duit, agus gabh thugad e: oir cha robh
fhios aig lacob gu 'n do ghoid Rachel iad.
33 Agus chaidh Laban a steach do bhilth
lacoib, agus do bhilth Leah, agus do bhilth
an d^ bhanoglaich; ach cha d’ fhuair e
iad. An sin chaidh e mach & bilth Leah,
agus chaidh e steach do bhilth Racheil.
34 A nis ghoid Rachel na dealbhan, ag¬
us chuir i iad ann an acfuinn a’ chamhail,
agus shuidh i orra: agus rannsaich Laban
am bilth uile, ach cha d’ fhuair e iad.
35 Agus thubhairt i r’ a h-athair, Na cuir-
eadh e corruich air mo thighearna nach
urrainn mi eirigh suas a’t’ flnanuis, oir tha
orrn a reir gnatha nam ban : ngus rann¬
saich e, ach cha d’ fhuair e na dealbhan.
30 Agus bha fearg air lacob, agus throid
e ri Laban : agus fhreagair lacob, agus
thubhairt e ri Laban, Ciou i mo choire, ag¬
us ciod e mo pheacadh, gu ’n robh thu cho
dian air mo thoir ?
37 An deigh dhuit m’ airneis uile a rann-
sachadh, ciod a fhnair thu dh* uile airneis
do thighe? cuir an so e an lathair mo
bhraithre-sa agus do bhraithre fein, agus
gu ’ii tabhair iad breth eadaruinn ’nar
dithis.
38 A nis fichead bliadhna bha mi maille
riut; cha do thilg do chaoraich an uain, no
do ghabhair am in inn, agus reitheachan do
threuda cha d’ ith mi.
39 An ni sin a reubadh le findh-bheath-
aichibh cha d’ thug mi a t’ ionnsuidh;
ghiillain mi fein a ehall: o m’ laimh-sa
dh’ iarr thu e, co ad a ghoideadh e san la-
tha, no ghoideadh e sau oidhche.
40 Mar so bha mi; san la chlaoidh an
teas mi, agus an reotha san oidhche ; agus
dhealaich mo chodal ri m’ shhilibh.
41 Mar so bha mi fichead bliadhna a’d’
thigh: ceithir bliadhna deug rinn mi
seirbhis duit air son do dhithis nigheana,
agus sd bliadhna air son do spreidhe;
agus mhuth thu mo thuarasdal deich uair-
ean.
42 Mur bhitheadh gu’n robh Dia m’ ath¬
ar, Dia Abrahaim, agus Eagal Isaaic maille
rium, gu cinnteacii chuireadh tu nis air
falbh mi falamh: chunnaic Dia in’ imh-
ghar agus saothair mo lamb, agus chron-
aich e thu ’n raoir.
43 Agus fhreagair Laban, agus thubhairt
e ri lacob, Na nigheana so is tad mo nigh¬
eana-sa iad, agus a’ chlann so mo chlann-sa,
agus an spreidh so mo spreidh-sa; agus
gach ni a tha thu a’ faicinn, is leamsa e:
agus ciod a dh’ fheudas mi dheanarah an
diugh ri m’ nigheanaibh so, no r’ an cloinn
a rug iad ?
44 A nis uime sin thig-sa, deanamaid
coimhcheangal, raise agus thusa; agus
bitheadh e mar fhianuis eadar raise agus
thusa.
45 Agus ghabh lacob clach, agus chuir e
suas i mar charragh.
46 Agus thubhairt Jacob r’ a bhraithribh,
Cruinnichibh clachan: agus ghabh iad
clachan, agus rinn iad earn, agus dh’ ith iad
an sin air a’ charn.
47 Agus thug Laban mar ainm air legar-
sahaduta: ach thug Jacob mar ainm air
Galeed.
48 Agus thubhairt Laban, Tha ’n earn
so ’na fhianuis eadar raise agus thusa an
diugh. Uime sin thugadh Galeed mar
ainm air;
49 Agus Midspah ; oirthubhairt e, Dean-
adh an Tighearna faire eadar raise agus
thusa, ’nuair a bhitheas sinn a l&thair a
cheile.
50 Ma bhuineas tu gu cruaidh ri m’ nigh¬
eanaibh, no ma ghabhas tu mniii eile thuill-
eadh air mo nigheanaibh-sa, cha’n 'eil duine
sam bith maille ruinn ; feuch, tha Dia ’na
fhianuis eadar mis’ agus thusa.
51 Agus thubhairt I^aban ri Jacob, Faic
an earn so, agus faic an carragh so, a shuidh-
ich mi eadar mis’ agus thusa.
52 Bitheadh an earn so 'na fhianuis, ag¬
us bitheadh an carragh so ’na fhianuis,
nach teid raise a t’ ionnsuidh-sa thar a’
charn so, agus nach tig thus’ a m’ ionn¬
suidh-sa thar a’ charn so, agus a’ charragh
so, gu cron.
53 Gu ’n tugadh Dia Abrahaim, agus Dia
Nahoir, Dia an athar, breth eadaruinn.
Agus mhionnaich lacob air Eagal ’athar
Isaaic.
54 An sin thug Jacob suas iobairtean san
t sliabh, agus ghairm e air a bhraithribh a
dh’ itheadh arain : agus dh’ ith iad aran, ag¬
us dh’ fhan iad re na h-oidhche san t-sliabn.
55 Agus dh’ eirich Laban suas modi sa’
mhaduinn, agus phog e a mhic agus a nigh¬
eanan, agus bheannaich e iad, agus dh’-
fhalbh e : agus phill Laban g’ a aite fein.
CAIB. XXXII.
AGUS dh’ imich lacob air ashlighe, agus
choinnich aingil Dhe e.
2 Agus thubhairt lacob, ’nuair a chunn-
aic e iad, Is e so feachd Dh6 : agus thug e
Mahanaim mar ainm air an aite sin.
3 Agus chuir lacob teachdairean roimhe
gu h-Esau a bhruthair, gu fearann Sheir,
ailthaich Edoim.
4 Agus dh’ aithn e dhoibh, ag radh, Mar
so their sibh ri m’ thighearn Esau, Mar so
thubhairt do sheirbhiseach lacob, Bha mi
air chuairt maille ri J>aban, agus dh’ fhan
mi maille ris gus a nis.
5 Agus tha agam buar, agusasail, trend-