Blair Collection > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry, and lives of the Highland bards

132
SAR-OBAIR NAM BARD GAELACH,
'S tu chuireadh an cuireid' san t-sluagh,
'N am cugai<Ih ri aodainn nan ruag,
Gun olamaid xgailc dhiot gu luath.
Ma sguidseamaid slacain a truaiU'.
Ho TO mOt ^c.
'S tu dh' fhagadh sinn tapaidh san tbir,
*N am tarruÌDn nan glas-lann ri srùin,
'Nuair thilgte na breacain de 'n t-slògh,
'S a truaill, bheirt a mach claidhe mùr.
Ho ro mOt §"c.
Ge tu mo leannan glan ùr,
Cha phòg mi gu dilinn thu 'n cull ;
Ach phbgainii, a 's dheodhlainn thu ruin
Nuair thig thu 's Jacobus na d' ghnùis :
Ho ro 7ÌIO, Sfc.
1 t\-i
' ata J
Ainm Sheumais a chuir air do cheann ;
'S e thogadh an sogan to m' chainnt,
'S a dh-fbagadh gu blasda mo dhràm.
Ho TO mo, 8fc.
Fadamaid teine be»g shlus,
Na lasraichcan ciuin a ni grios,
A gharas ar claigeann 's ar crì',
'Sa dh-fhògras ar n'airtt'al, s ar sglos.
Ho ro mo, §"C.
Gur tu mo ghlaiiieag ghlan lorn,
Mo leannan la cannaiche fonn ;
Ged rinneadh thu dh' fheamain nan toun,
Gur mòr tlia do cheanal na d" chòm.
Ho ro mOt ^c.
O fair a ghaoil channaich do phòg,
Leig clannadh d' a t-anail fo' m' shròin,
Gur cubhraidh leam fannal do bheoil,
No tills agus mire na h-Eòrp.
Ho ro mo, Sfc.
O aisig a ghlaine do phòg !
Cuir speirid n' ar teangaidh gu ceù] ;
An ioc-shlainte bheannaichti; choir,
A leasaicheas cnàmban a's ft'oil !
Ho ro mo, ^c.
M A R B H R A N N
DO PHEATA CALUMaN, A MHARBHADH LE ABHAO.
'S tùrsach mo sgeul ri luaidh,
'S gun chiich gha d' chaoidh,
Ma bh'is an fliir bu leanabail' tuar,
'S da mheaitbh ga chaoidh.
'S oil leam b.'is a Choluim chaoimb*
Nach b' anagrach gnàs,
A thuiteam le madadh d'a 'm bèus,
Dòran nan earn.
'S tu 's trungh linn de bbàs nan ian ;
Mo chr.'idh iiauh beò,
Fhir a b' iteagach, miotagach triall,
Ge bu mheirbh do tlireòir ;
B' fheumair do Noah na each,
'N am bhàrcadh nan stuadh,
Ba tu 'n teachdair' gun seacharan d' a,
'Nuair thraigh an cuan ;
A dh' idreachdainn do dh-fhalbh an tuil,
Litir gach lear ;
Dùghall is Colum gu'n chuir
Deagh Noah thar lear ;
Ach chaidh Dùghall air seacharan cuain,
'S cha do phill e riamh ;
Ach phill Colum le iteagaich luath,
'S a fhreagra na bhial.
Air thus, chad' fhuair e Ìonad d' a bhonn
An seasadh e ann,
Gus do thiormaich dile nan tonn,
'I'har mullach nam beann ;
'S an sin, a litir-san leugh i
Gu 'n thiormaich a bhail
'S gu'm faigheadh a mhuii
Agus fuasgladh na 'n airi
Le neart cha spùilte do nead,
Ge do thigte dha d' shlad ;
Bhiodh do chaisteal to bhearradh nan creag,
Ann an dainghnichibh rag;
Bha do mhodh siolaich air leath bho chàcb,
Cha togradh tu suas,
Ach a durraghail an taca ri d' ghradh,
: bha gli<
, cobhair nan
[teirc,
'Sat
iclu
gead no spreidh,
I t-sil Ic d' bhèul ;
Cha do chuir thu duil ann
No teisd am biodh sùgh,
Ach spioladh, a's criomadh
•SagM abhùirn;
Aodach, no anart, sioda, no sròl,
Cha cheannaicheadii tu 'm bùth ;
Bhiodh t-eideadh de mhln-iteacba gorm,
Air nach drùidheadh an driùchd ;
Cha do gbabh thu riamh paidir no creud,
A ghuidh nan dùl ;
Gihf*adh, clia 'n eil t-anam am puin
O chaidh tu 'null,
Cha 'n e gun chiste no anart
Bhi comhdach do chre,
Fo lie anns an ùir,
'Iha mise ge cruaidh e, 'g acain gu leir,
Ach do thuitean le cCi.
l<}ote This is the best of his smaller pieces. althouRh it
contains more of sparkling conceit than tenderness or
pathoa. It is probable that it was composed before he
became a member of the Church of Home, as he says that
the pigeon never repeated paternoster or crecii.