Skip to main content

‹‹‹ prev (373)

(375) next ›››

(374)
336 ENF
enflammée, grouesuz eo he clwuli.
Voy. ENFLÉ.
ENFONCEMENT, s. m. TouU, m. pi.
ou ; louU doun, m; leach kleus, m.
ENFONCER, v. a. Pousser au fond;
kas doun, p. haset; sanka, p. et. En-
foncer un clou dans un mur, sanka
eunn lach enn eur voger. Enfoncez-le
dans la terre, kasit anezhañ doun enn
douar. Enfoncer dans l'eau, kas d'ar
gweled (goeled) ; gweledi (i^oeledi) , p.
gweledet. Il l'a enfoncé dans l'eau ,
gweledet eo bel gant-hañ. = Abattre ;
enfoncer une porte ; buñla eunn or
enn ti ; divarc'ha ann or. = V. ii.
Aller au fond ; mont d'ar gweled (goe-
led) ; mont doun ; beza giveledel (j^oe-
ledet). Le navire a enfoncé, gweledet
eo bet al lestr. Enfoncer dans un ma-
rais, mont doun enn eur palud. = V.
pron. S'enfoncer dans un bois, mont
doun enn eur c'hoal. Il s'enfonça dans
l'eau, gweledi a reaz enn dour. La
proue du navire s'est enfoncée dans
la terre, diaraok al lestr a zo eat doun
enn douar. Le navire s'est enfoncé
dans la mer, giveledet eo bet al lestr er
mor ; al lestr a zo eat bete gweled ar
mor ; al lestr a zo bet kasel da weled
ar mor. Il s'enfoncera de plus en plus,
mont a raio doun-oc'h-doun. Voy.
FOND.
ENFOUIR, v. a. Lakaat enn douar ;
kuzat enn douar. Enfouir profondé-
ment, lakaat doun enn douar. Vaiin.
Kuchein enn doar. Il a enfoui son
trésor, kuzet eo bet he denzor gant-
hari enn douar. Enfouir des récoites
en vert, trei edou glaz pe louzeier ail ;
trei glazenn. Une tête humaine qui
était enfouie en terre, penn eur c'hris-
ten a ioa doun enn douar.
ENFOURCHÜRE, s. f. partie du corps
où se réunissent les cuisses ; gaol, f.
= La portion d'un arbre où deux
branches se divisent ; gaol, f. sklaf,
m. G. A l'enfourchuro de l'arbre, e
gaol ar wezenn.
ENFOURNER, v. a. Ifourna, p. et;
fournia, p. fournie t ; lakaat ar bar a er
fourn. Vann, Forniein, ifornein. A mal
—, on fait des pains cornus, o trouk-
ifourna e reer kornek ar bara. Gr.
ENG
ENFREINDRE, v, a. Terri, p. torret ;
mont a-enep; tremen dreist. Vann.
Torrein, p. torret. Enfreindre la loi,
terri al lezenn. Il a enfreint la loi,
torret eo bet al lezenn gant-hañ. En-
freindre la loi de Dieu, terri lezenn
Doue; pec'hi e-kemer Doue; sevel
a-enep Doue. Voy. THANSGRESSER, OUTRE-
PASSER.
ENFUIR, (S') V. pron. Tec'het, p.
lec'het ; mont huit, p. eat kuit. Autre-
fois, te&hout à l'inlinitif. Il s'est en-
fui, eat eo kuit; tecliel eo bet, eat eo
war dech. S'enfuir d'un lieu, mont
kuit dior'h eul leac'h. Ils s'enfuirent
alors à toutes jambes, hag hi kuit enn
eur redek. Voy. FUIR. = Parlant du
temps ; voy. PASSER.
ENFUMÉ, adj. Mogedet. Une chambre
enfumée, une masure enfumée, eur
gampr mogedet, eur c'hoz li mogedet.
De vieux papiers enfumés, koz pape-
riou mogedet.
ENFUMER, V. a. Exposer à la fumée;
moyedi, p. et. Vann. Mogeiein. Trég.
Mogediñ. Enfumer du bœuf, mogedi
bevin, Gr; ober bevin saezon; lakaat
bevin da zizecha war ar gloued. Gr.
= Incommoder par la fumée. Nous
sommes enfumés, taget omp gant ar
moged ; lazet omp gant ar moged; bac'h!
taget omp ama gant ar moged.
ENGAGEMENT, s. m. Promesse,com-,
bat; voy. ces mots.
ENGAGER, v. a. Mettre en gage;
voy. ce mot. = Déterminer par la
persuasion ; pidi , pedi, p. pedet ;
dougen, p. douget. Pour l'engager à
renoncer à sa foi, da zougen anezhañ
da zinac'h he feiz. Il l'engagea alors
à le suivre, neuze e c'halvaz anezhañ
da zont d'/ie heul. Parce qu'elle les
engageait à ne pas voler leurs mai-
ires , dre ma tizalie anezho da laeres
ho mistri. R. Je vous engage à faire
cela, me gav d'm e ve mad d'e-hoc'h
ober kement-se ; me ve avis d''e-hoc'h da
ober kemenl-se. Je l'ai engagé à ne pas
vous quitter, lavaret am euz d'ezhan
clwumenn ho louez. Je l'ai engagé dans
notre parti, ema bremañ enn eunn tu
gan-e-omp. Plusieurs engageaient le
roi à être clément^ kalz a dud a /a«

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence