Skip to main content

‹‹‹ prev (372)

(374) next ›››

(373)
fait une faute analogue en disant ou
prononçant : les petits enfants ; mais
on écrit les petits enfants. Il a beau-
coup d'enfants, kals a vugale en deuz.
Il n'a pas d'enfants, n'en dcuz hugel
e-ied ; dizher eo. Voy. au sujet de
cette expression, les mots STÉRILE,
FILS UNIQUE. Combien avez-vous d'en-
fants ? ped krouadur hoc' h eu:-hu ? Je
ne suis plus un — , me ne ket eur bu-
gel ounn. Faire des enfants, rei buga-
le. Enfant à la mamelle, bugel och
ar vronn. \In — d'un an, cur bugel
bloaz, m. pi. hugale bloaz. Les enfants
d'un an, ar vugale bloaz. Un — de
deux ans, bugel daou vloas. Vn — de
quatre ans. bugel pevar bloaz. Un —
trouvé, bugel diansavet, bugel kavet.
Gr. Un — adopté , bugel ansacel,
bugel perc'lientct. Gr. Un — naturel ;
voy. BATARD. Ma belle enfant, va mer-
c'hik ; et amoureusement .• va dousik
koant. I/enfa.nt Jésus, ar mabik Jcsuz.
C'est un bon — , un bon garçon, ne
d-eo ket eur gwall grislen anezhañ. T.
Voy. GARÇON. Les enfants de l'Eglise,
gwir vugale ann lits. Les enfants de
Dieu, bugale Doue. Les enfants de
troupe, bugale ar zoudarded. Enfants
de chœur, kurust, m. pi. ed; masikod,
m. pi. ed ; Gr. Les enfants de chœur,
ar chloer munud = Etre en mal d'en-
fant, beza p. poan vugale. Vov. ACCOU-
CHER.
ENFANTEMENT, s. m. Couches; voy.
ces mots. Les douleurs de l'enfante-
ment, ar giveñirou (guentrou), pi. m.
Ressentir ces douleurs, beza e poan
vugale.
ENFANTER, v. a. Accoucher, mettre
au monde, engendrer; voy. ces mots.
ENFANTILLAGE, s. m. Puérilité;
komsou bugel, pi. f; buga]each , m;
diotach, m. C'est un — , ce sont des
enfantillages, komsou bugel n'eo ken.
ENFANTIN, adj. Il a une voix enfan-
tine, moues eur bugel en deus. T. Les
plaisirs enfantins, c'hoariou ar vugale.
ENFARINER, v. a. Golei gand bleud,
p. goloet; bleuda, p. et. Vann. Bledein,
p. bledei.
ENFER, Ifern , m. p. ou. Vaau.
ENF
335
Ihuern, m. les flammes de l'enfer.
tan ann ifern. Tu iras en —, te ido
d'ann ifern da leski. Qu'ai-je gagné à
vous ofTenser, mon Dieu 'i si ce n'est
des peines d'esprit et l'enfer, petra
am euz-me gouiiezet o vont a-enep d'e-
IiQch, va Doue ? ponn speret haleac'h
da vont d'ann ifern da leski. T. Paris
est l'enfer des chevaux. Paris a zo
ifern ar chezek. Gr. Il est descendu
aux enfers, diskennet eo d'ann ifernnu.
T. L'enfer implacable ne rend jamais
ce qu'il a pris, ann ifern kris ne siS'
peg nepred sus ar pes en deuz louñket.
Gr. Notre ménage est an —, hon li-ni
a zo eunn ifern.
ENFERMER, v. a. Serra, p. et ; lakaat
enn, p. lekcat. Vann. Serrein, p. .<;er-
ret. Je l'ai enfermé dans sa chambre,
serret eo bet gan-en enn he gampr. En-
fermer dans une boîte, lakaat eunn
dra enn eur voesll. S'enfermer dans
sa maison pour ne recevoir personne,
serra ann or war he gein. S'enfermer
dans un couvent, mont d'ar gouent.
ENFERRER, v. a. Toulla gant eur
c'hleze, treuzi gant eur c'hleze. = V.
pron. En em deurel e bek kleze eunn
ail. Gr. -= Se nuire à soi-même ; en
em afitell he-unan. Gr.
ENFILADE, s. f. Refikad, f. pi. ou.
Vann. Reifikad, f.
ENFILÉ, adj. Grains de chapelet
non encore enfilés, chapeled distrob.
Vaim. Chapelet disgordennet.
ENFILER, V. a. Passer le lil dans le
trou d'une aiguille, lakaat nevd enn
nadoz ; mudenna ann nados. Gr. En-
filer les grains d'un cliapelet, stroba
eur chapeled. Vann. Kordennein ur
chapeled. — Percer avec une épée,
treuzi gant eur chlese.
ENFIN, aJv. Da sivesa, enn dites,
Gr. enn eur ger ; evit trouc'ha berr. Ils
reconnaîtront enfin combien était vil
ce qu'ils ont aimé, pa vezo divezad ha
stard tcar-n-ezho neuze ech añsavint
pegen dister oa ann traou a zo bet ka-
ret gant-ho.
ENFLAMMÉ, adj. Des charbons en-
flammés, glaou nw tan. Sa plaie est

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence