Skip to main content

‹‹‹ prev (196)

(198) next ›››

(197)
CHA
CHARMER, V. a. Fascinev; toiiella,
p. et; strobinella, p. el; mezeveUi, p.
et: gounid gant komzou kaer, p. gou-
neset. Vann. Bamein. Voy. ENCHANTER,
SÉDUIRE. — Plaire; plijoul, p. pUjet.
Cette jeune fille charme tout le monde,
ar plac'h iaouank-ze a blij d'ann hoU.
Il parle à — , punn ehad-Doue eo
klevet anezhañ o kom:. Elle charmera
votre cœur, ho kaloun a seuio laouen.
— Être charmé de. Je suis charmé de
vous voir, pUjadur am eus oc'h ho
kicelel ; eann dudi eo gan-en gicelet
ac'hanoc'h; daeo gan-en oc'h ho kwelet.
Corn.
CHARMILLE, s. f. Arbre ; voy. CHARME.
CHARNEL, adj. L'amour—, karañièz
ar c'horf. Les plaisirs charnels, plija-
duresiou ar c'horf. Toute consolation
charnelle, pup frealz a zeu a-ben ar
c'horf, a-berz ar c'hik. T. Cet homme
est — , ann den-ze a so douget da
blijaduresiou ar c'horf; ann den-se
a zo lechet d'ar plijaduresiou fall, da
blijaduresiou ar chik.
CHARNIER, s. m. Reliquaire, petite
maison basse dans laquelle on re-
cueille les ossements des morts que
Ion trouve dans les cimetières de
Bretagne ; karnel, f. pi. iou. Ce mot
s'employe parfois dans le sens de
cimetière ; cest la partie prise pour
le tout.
CHARNU, ^dj. Kigek, lard, druz.
Cette poule est charnue, kigek-braz eo
ar iar-ma. G. Les pis charnus d'une
vaciie, tez druz. P. Voy. GRAS.
CHAROGNE, s. f. Corps d'un animal
aiorl ; korf-maro , m; korf eunn
aneval maro; kagn, gagn, f. pi. ou
Vann. goann, f. pi. eu; karian, f. pi.
et ; korf eunn aneval maro. Le lieu où
Ton jette les charognes, toull ar
c'iiagnou.
CHARPENTE, s. f. Koal, m ; franvm,
m. La — d'une maison, koat eunn ti,
framrn eunn ti. G. Faire une —,
kihiziat koat eunn ti, p. kikiziet;
sourina, p. et. G.
CHARPENTER, v. a. Kilviziat , p.
kilviziet. Vann. Kalveat, kalveet.
CHAFiPENTERIE, s. m. Kilvizerez, f.
Peu usité. Travailler à la —, kilri-
Sial.
CHA
159
CHARPENTIER, s. m. Kalcez, m. pi.
kihizien. Hors du Léon, kalre, m.
Le — , ar c haïrez. Les charpentiers,
ar giliizien. Il travaille à l'état de — ,
he vicher eo beza kahez. Yânn. kakeal
e c'hra, kalceein e c'hra.
CHARPIE, s. f. Chalpiz. m; pilpouz,
m. G.
CHARRÉE, s. f. Cendre qui a servi à
faire la lessive; stloak, m. Vann.
Koerat, koeret,m. Corn. Kouarad, m.
CHARRETÉE, s. f. Karrad, m. Une
— de bois, eur cliarrad keuneud, eur
garg keuneud. Dix charretées de
froment, dek karrad gioiniz.
CHARRETIER, s. m. Karreter, karre-
ner, m. pi. ien. Vann. Karretour, kar-
trour, m. pi. kartrerion. Le — , ar
c'harreter. Les charretiers, ar garretc-
rien. Voy. VOITURIER.
CHARRETTE, s. f. Karr, m. pi. kirri.
Cettç — est toute neuve, nevez great
eo bel ar charr-ze. Ces charrettes sont
trop grandes, ar chirri-ze a zo re vraz.
J'irai à Brest en — , mont a rinn da
'Vrest enn eurc'harr. Le corps de la — ,
kastell-karr, m ; kludell, m. G. Char-
rette ferrée, karhouarnet. Une — non
ferrée, karr prenn, karr dishouarn,
karr moulou. Gr. Une — couverte,
eur c'harr goloet. Le fond de la — , le
plancher de la — , al leur karr, m. On
appelle ar gorsou, ar gorstou, les bras
de la — qui font le prolongement du
brancard; et peuliou ar cliarr, les
barres de bois que l'on fixe sur ces
bras pour maintenir la charge.
CHARRIER, s. m. Toile qui sert pour
faire la lessive; sil-drouerez, f. Gr.
CHARROI, s. m. Charre, m. pi. ou.
CHARRON, s. m. Karrer, m. pi. ien;
kalvez, m. pi. kilvizien. Dites au — de
venir, livirit d'ar cliarrer dont avxa.
Il y a ici beaucoup de charrons, stank
eo ar garrerien ama.
CHARROYEP, v. a. Kas gant eur cliarr,
p. kaset; karreat, p. karreet.
CHARRUE, s. f. J lar, arar, m. pi. eler,
erer. Vann. Arer, m. pi. erer. Conduire
la — , travailler avec la — , arat, p.
aret ; healat, p. healet. Gr; kas ann
alar, p. kaset. Celui qui conduit la — ,
arer, m. pi. ien ; et mieux, kaser ann
alar. Vaun. Arour, m. pi. arerion.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence