Hew Morrison Collection > Dàin spioradail

38
Tha sean a's og a dol sios do 'n uaigh,
Air lag a's air laidir tha'm bas a toirt buaidh ,
'Nuair thig an t-am dhaibh an saoghal f hagail,
Ma's tinn na slan iad, cha tamh iad uair.
Ach 's rabliadh mor sud do chach deth an t-sluagh.
'S is mithich dhomhs' gun chuir fada nam ;
Tha rabhadh garbh ann bhi deas gu falbh as,
O'n tha'n tigh talmhaidh gu tighinn nuas.
Ach 'nuair a chi sinn, le'r sealladh sul,
An corp a pilltinn a dh'ionnsuidh an h-uir ;
Tha 'n t-anam priseal a' dol ris, gus
Am faigh e bhinne o Righ nan dul.
'N sin gheibh e duais aig a chaithair mhoir,
D'a reir mar ghluais c an tir nam beo ;
Theid e air ball 's ann dh'ionnsuidh suaimhneas.
Air neo theid f huadach a dh'ionnsuidh bron.
O ! dhuine, smuainich air so 'na thrath,
Ma's ann deth an t-sluagh thu ata gun ghras ;
Cha'n f hac, 's cha chuala tu ni co uamhasach,
Ris an t-shuigh sin a tighinn 'na lathair.
An lathair an Dè bhitheas na bhreitheamh mor,
'Nuair a dh'f hoillsichear e 'na ghloir ;
Bithidh an dream a roghnaich e deanamh eibhneaa
\S ni uile threubha na talmhainn bron.
I anam, rannsaich nach bi thu cli,
'S ann thig an call ort ma theid thu'n di,
Caillidh tu an solas tha'n Righ na gloire,
A's air do dhoruinn cha'n f haic thu crioch.
Ach rannsaich curamach ann an tim,
Dh'f heuch am bheil thu air do bhreith a ris ;
'S ma tha, cha churam nach dearbh do ghiulan,
tìur creutair ur thu th'air faotuinn sith.