Hew Morrison Collection > Dàin spioradail

39
Ach na cuir dochas am briathraibh faoin,
Ge d' fhaigh thu seoladh o cliuid de' dhaoine" ;
A labhras moran mu thimchioll trocair,
'S iad fèin gun eolas air nithibh naomh.
A dh'ionnsuidh Rhiobuill ruith gu luath,
Dh' f heuch am firinnich e do ghluas'd ;
A's ma their an f hirinn sin ruit gar firean thu,
Bheir sith dliuit nach d'thoirear uat.
Ach ma's arm cli tha thu, so an uair,
Gu tighinn direach dh'ionnsuidh 'n Uain ;
Dh'ionnsuidh an Ti sin thug suas an iobairt,
Leis 'm bheil sith air a toirt rau'n cuairt.
Na smuainich dail a clmr anns a chuis,
Tha latha na slainte dol seachad dluth ;
'S mar bi thu trath anns an daingneach laidir.
'Nuair thig am bas ort, bithidh an dorus duinnf.
A's bithidh tusa ris ann an doimhneachd truaigh,
A caoidh gu siorruidh 'sna piantaibh cruaidh ;
Slan le solas ! tha bron gun chrioch ann,
A's thus' a ris aig an Dachaidh Bhuan.
Ach ma's firean thu thuig am fuaim,
'S do'n do rinneadh priseal an Ti thug buaidfa ;
Tha 'g iarruidh imeachd an ceum na firinn,
A's t-aighaidh direach air Sion suas.
Cha choir dhuit fèin a bhi deanamh uaill,
Ma tha thu 'g eisdeachd ri guth an Uain ;
'S ann thug e fèin ort gun chreid thu *n sgeul air ;
'S gach ni rinn feum dhuit 's ann uaithe fhuair.
Na h-uile cuis anns am bi ort feum,
'S e fantuinn dluth ris, fo sgail a sgeith,
Bheir ort gu'n giulan thu h-uile cuis dhiubh,
'Nuair bhitheas do shuil, ris na dh'fhuilinn o.