Hew Morrison Collection > Dàin spioradail

Le braithriabh do bheul,
Dean ar stiuradh 's gach ceum,
Chum air seachran nach d'theid sinn uat ;
Ni e call air do threud,
'S bheir do naimhdean toi-bheum,
Ma's e a's gu'n sleamhnaich arceumail)li uainn.
Cum ar n-anamaibh beo,
'S ann do t-ainm bheir sinn gloir,
A's is iad do statuin ar ceol anns gach am ;
Gus an ruig sinn a ghloir,
S' am bheil aoibhneas gu leoir,
'S cha bhi h-aon deth luchd do-bheairt arm.
Na cuimhnich mionaid do cbach,
\a rinn iad oirne air do sgath,
S ann rinn an fhoirneart aca sta do d' chlann ;
A's a reir saibhreas do ghrais,
Dean an dusgadh an trath
Tha iad na'n codal air bharr nan crann.
Thoir dhaibh teicheadh gu luath,
'S na h-uile leth-sgeul chuir uatli.
Uh' ionnsuidh an Ti thug a bhuaidh air a blias:
'S ged' robh sinne ann san uaigh,
Far nach cluinn sinn orr 1 luaidli,
Thoir dhaibh eolas air fuaim na slainte.
AN DACHAIDH BHUAN.
\ir dhomh bhith sealltainn air saoghal truagh,
Chi mi caochladh tighinn air gach uair
Chi mi daoine cuir an cul rium,
"S a dol gu dluth chum an Dachaidh Bhuan.