Hew Morrison Collection > Leabhar nan cnoc

81
riamh roimhe ; agus blia dearbh fliios agam nach
b' amio aon iimeal-ciùil a b'aithne dhomh a thàiiiig
e. Cha'n flieudadli so gun mhòr ioghnadh a chur
oirnn : bha 'n oidhche dorclia ; blia 'n t-àite ùdlaidh
uaigneacli ; bha sinn fada o thigheadas dhaoine, a
meaijg garbhlach chreag, ann an coire fiadhaich.
Eagal cha robh orm, oir bha mi h'm-chinnteach
gu'm bu cheòl saoghalt' a bh' ann, agus chuir mi
romham, nam b' urrainn domh, fhaotainn a macli
cia as a thàinig e. " An te'id thu suas leam, Each-
uimi ?' " The'id," ars' esan, is e cur seachad na bha
e toirt as a bhrcacan : " 's minic a thachair e mar so
fe'in, eadar am bile 's an deocli. Shaoilinn gu'm
biodh e co math fuireach gu maduinn ; ach coma
co dhiùbh, gabh air t' aghaidh, leanaidh mis' thu ;
ach cuimhnich am fear a the'id san dris, gun iomair
e teachd as mar a dh' fheudas e." Ghabh sinn
suas, — am feadh a bha an ceòl a' sior fhàs ni b'
àirde : fa dheireadh, thàinig leus sohiis oirnn : sheas
Eacliunn beagan air deireadh, 's 'nuair a chaidh mi
timchioll stùchd craige, chunnaic mi sealladh nach
te'id gu luath as m'aire. Dh/fhan mo chòmpanach
far an robh e, theagamli a' srauaineachadh gu'm
faca mi tuillidh 'sa bu mhiann leam. Blia lasair
chridlieil theine aig ceann shuas na h-uamha o
ghiutlias seachdta a bha pailt mu'n àite ; agus 'na
rihuidhe aig an teine bha leth-sheann duine làidir
colgarra, currachd àrd molach air a cheann, anns aji
robh dos do ite an fhirein, agus a chòm uile air a
chùmhdachadh le be'in fhiadh agus earb. Bha làri
shealladh agams' air-san, ge nacìi b'urradh dhà-san
mis' fhaicinn. Bha e chiiche gu sùrdail air dà
thruimb mhòr Abrach, a hha air an deanamh 'san
àm sin gu h-ealanta dlùth do slieana chaisteal dubh
InearlJchaidh. An crochadh ris gach meur d'a
làmhaibh, blia clag beag airg'id a rinn fuaim
anabarrach biim, agus o'n do thùrmaich a' clio'-
Bheirm a chuir orrasa na h-urrad iongantais, agU3