Hew Morrison Collection > Leabhar nan cnoc

82
nam feuidte ràdh, a chuir mo chòmpanach fo eagal
co mòr. " Thig air t'aghart," thubhairt mi gu sùmh-
ach ri Eachunn. " Am bheil iad an sin ?" thubh-
airt e. " Am bheil iad a' dannsadh san t-solus,
no ri fleadhachas cuirme?" Dhlùthaich e gu
sgàthach ri m' thaobh, agus air dha a' cheud
phlathadh fhaicinn do'n fliear-chiùil, thug e sitheadh
seachad orm, a' glaodhaich a mach le aighear nach
b'm-raimi da cheamisachadh, " lain mhòir nan creag,
an tusa tha'n so? Mo bheannaclid air do
cheami molach, 's mi tha toilichte t' fhaicinn!" Dh'
e'irich lain bochd, 's chuir e fiiilte oirmi, a' tilgeil
tuillidh mhaidean air an teine. Shuidh simi mu'n
cuairt air a' chagailt; agus dh' aidich Eàchunn
cùir, oir cealg cha robh 'na chòm, nach b'urrainn
da gu brùth a bhi co taingeil 'sa bhuineadh dha,
airson nach d' fhuair e cead tilleadh, mar bha rùn
air 'nuair a chual' e'n ceòl. " Is ioma sgeul," thubh-
airt e, " a chuala mi riamh mu Choire-na-s"ithe ; 's
nam bithinn a nochd air tilleadli gun so fliaicinn,
bha mo sgeula fe'in chum an dearbhadh. Cha
tugadh am ministeir fein orm a chreidsinn nach
robh na daoine-heaga ann an Uamh nah-ochanaich."
Dh' fheòraich mi dheth, an robh da rireadli eagal
air ? " Eagal !" deir esan, 's e suathadh air falbh an
fhallais fhuar a bha fathast air a ghnùis; "air nàile
bhà, 's gu leùir dheth, barrachd 'sa bha riamh orm
a' dol sìos do'n bhUVr le Ailein an Earrachd -. ach
ma bha, cha bhi tuillidh mu'n ghnothach cheudna."
Tha so a' leigeil ris duinn cia co faoin an ni o'n
èirich seanachas dùthcha mu ni bha iad gnàthaicht'
a chreidsinn : agus nan rannsuicheadh daoine gu
mionaideach mu 'thimchioll, thuigeadh iad gur e
bh' ami, an àite a bhi 'na chùis-eagail, culaidh-
àbhacuis agus fearaskihuideachd.
Fhuair mi mach o Eachumi eachdraidh an duinc
bhochd so a bha san uamli. Bu neò-dhuine gun
mhath gun mhilleadh e : a nuas o 'òige, ged a bha