Hew Morrison Collection > Leabhar nan cnoc

45
Thigheariia. A thuilleacUi air so, bha e fe'in 'na
ighÌLilan agus 'na chleachdadh co fada dealaichte o
mliuiimtir na dùthcha, 's nach feudadh e gun bhi
mi-thaitneach leo. B' àbhaist da trasgadh fad làith-
ean, a bhi 'na chaithris ri ùrnuigh fad oidhchcan.
Bha e air a cheusadh do'n t-saoghal, agus bu shuar-
ach lcis toileachas-inntinn na beatha. Chuir e cùl
ris na nithibh sin, a tha daoin' eile a' meas neo-chiont-
aih agus feumail. 'Nuair bha e sòa-bliadhn'-deug
agus tri fichead, b'e 'n t-ùrlar fuar a bu leaba dha,
's a' chlach chruaidh bu cheami-adhairt dha. Ach
a dh' aindeoin so uile, bhuadhaich e 'na shaothair,
agus sin ann an tomhas miorbhuileach. Fad cheith-
, ir-bliadhn'-deug-thar-fhichead, shaoithrich e, a'
socracliadh eaglaisean, agus a' craobh-sgaoileadli
eùlas Chriosd. R'a linn fe'in chumiaic e 'n creidimh
Druidhneach air a chur fodha, agus rioghachd na h-
Alba air a li-ìompachadh gu aidmheil an t-soisgeil.
Bha eaglaisean air an socrachadh ann an iomad
cearna, agus tharta air fad, eadar Albuinn agus
Eirinn, bha e fein 'na uachdaran.
Tha daoine f jghhiimte ag innseadh dhuinn gu'n
do shocraich e, 'na latha fe'in, trì cheud eaglais,
agus gu'n do ste'ighich e ceud tigh-manaich ; agus
ann an eaclidraidh na h-Eirionn tha e air 'innseadh
dhuinn nach robh aon duine riamh a rinn na h-
unad do chraobh-sgaoileadh an t-soisgeil ann an
Eirimi ris, ach Gille-Pàdruig, àrd-naomh na dùth-
cha sin. Bha meas mòr air amis gach àit an deach-
aidh e, fad as, agus dh'ith do lùimh : 'nuair a dh'
fhàgadh e 'eilean fe'in, 's a racliadh e mach air
feadh na tire, chruinnicheadh shiagh na dùthclia
•'na dhe'igh, a dh' iarraidh a blieannachd, 's a dh'
èisdeachd r'a theagasg. Ma 's e eadlion an t-ùit
an robh e chùmlnuiidh, bha e air a mheas naomli ;
agus b'e iarrtas deireannach, agus miann righrean,
fad linntean, a blii air an adhlacadh ann, agus codal
a' bhàis a ghabhail ann an ùir an eilein shona sìn.