Skip to main content

‹‹‹ prev (340)

(342) next ›››

(341)
CARRICTHURA. 16^
An mitteres tu me ipsum à meo circo ?
Dixit vox gravis cujus erat maxime indistinchis sonus.
Mihi cedunt exercitus heroum ;
Despicio de meo tumulo super populum,
Et cadent illi ut cinefes in meo conspectu 5
E meo halitu venit flamen mortis.
Prodeo ego foras in altum super vento j
Sunt procellae se fundentes supra, [lore.
Circa meum supercilium frigidum subtorvitate sine co-
Est tranquillum meum domicilium in nubibus,-
Sunt jucundi campi magni mei soporis, '
(Fac) cape commorationem in tuis campis,
Dixit rex qui non erat vanus, et ejus manu super telo;
Sin minus recordare filium Comalis in campo ;
Infirmum est tuiim spectrum; — est magnum meum robur.
An movi ego meum passum è monte
Ad tuam aulam ipsius, in campo qui est tranquillus?
An occurrit mea hasta in qua est vis,
In amictu coelorum voci
Larvae nigrae ad circum formae Lodinis?
D'.vell in thy pleasant fields, said the king : Let Comhal's
son be forgot. Do my steps ascend, from my hills, into
thy peaceful plains ? Do I meet thee, with a spear, on thy
cloud, spirit of dismal Loda ? Why then dost thou frown
on me ? why shake thine airy spear ? Thou frovv-nest
in vain ; I never fled from the mighty in Avar. And
shall the sons of the wind frighten the king of

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence