Skip to main content

‹‹‹ prev (149) Page 141Page 141

(151) next ››› Page 143Page 143

(150) Page 142 -
142
AN GAIDHEAL.
An t-Og-mhios, 1940.
oir tha cuid moran na’s mo de bhiodh agus de
dheoch aig na Frangaich na aig na h-Eadailtich. A
bharrachd air sin, chunnaic sinn fhein cairt-phuist
air an robh foto ghardaichean-criche Frangach agus
Eadailteach air an togail taobh r’a cheile aig pairt
eile na criche. Is moran laidire, gun theagamh,
nadur daonna na doighean poiliteach.
Monte Carlo.
Chan urrainn rud sam bith na’s taitniche a
smaointeachadh na a bln a’ suidhe air la grianach
air beulaibh a’ Chaisiono le gloinne cofaidh no fiona,
a’ coimhead air an drama a’ coiseachadh seachad,
muinntir gach tire agus side, stolda agus shubhach,
fhasanta agus sgumragach, aodaichte ann an gach
dath de’n bhogha-fhrois, a’ tighinn agus a’ dol, a
null agus a bhos, gun stad, fad an ama. Is eirachdail
an Caisiono gu cinnteach, sgeimhichte gu leir le
monumaidean, freascochan agus iomhaighean
snaidhte. Is traug daonnan na buird-ruileata a
stigh. Air taobh thall a’ chearnain roimh ’n
Chaisiono tha tigh-osda flathail le Seanagaim-
bianach mor, dubh mar ghual ’na sheasamh aig an
dorus, an t-uchd aige sgeadaichte le buinn,
gaisgeach as a’ chogadh mhor. Is ann gun bhuil
da rireadh a rannsaicheas fear ag iarraidh cladh
nam fein-mhortairean. Is e sin sgeul nan sithichean
a tha ann. Ach is cearr a’ bharail gum bheil a’
bheatha nile aig Monte Carlo faoin agus falamh.
Tha moran ciuil ghrinn anns a’ Caisiono le
ceoladairean cliu eadar-naiseanta air prisean ro-iosal.
Is urrainn cuideachd am Monte-Carlo tachairt air
moran dhaoine a’ cleachdadh le end na h' ealdhain
sin, a’s sine a’s pearsanta, a’s luachmhoire agus a’s
cumhachdaiche anns an t-saoghal is e sin ri
radh ealdhain comhraidh, o chionn ’s gu’m fuirich
an sin moran mhuinntir a tha an deidh bheathannan
ag obair ann an dreuchd ard agus cudthromach a’
cur seachad feasgar an laithean feadh chuairteach-
aidhean taitneach agus pailteis de sholus-greine,
agus a tha daonnan deasaih 05. cionn cuaiche gu
cumail ceilidh no deasbuid air cuis sam bith, aig
am sam bith, seanailearean, coirnilearan, siurna-
lairean eadar-naiseanta, sgoilearan, dioplomat-
aichean, poilitichean, athraichean eaglaiseach, agus
fir eile gun aireamh. Mar sin, is rnn air na buird
bheaga chruinne anns an adhar fhosgailte fo ghreine
dhealraich am Monte-Carlo a. bhitheas ’ga
coimhlionadh o la gu la an riaghailt aig an t-sean
chomunn ann am Fada Obair-Dheadhain “gu’m b’
fheudar a bhi aig a h-uile bhall a phiob, a phoit
agus a phung.’’
Monaco Yille.
Is beartach staid Mhonaco bho na buamiachdan
as a’ Chaisiono agus air an aobhar sin cha’n eil
cisean sam bith aims an uachdaranachd. Tha
palais aig Prionnsa Mhonaco ann an Monaco Ville
agus a h-uile la aig a’ mheadhon-la gu pongail
cruinnichidh an t’ armailt beag aige sgeadaichte
ann an eididh nan linntean meadhonach mar
dheideag shaighdearan roimh gheatachan na palaise
air son am freiceadan a dh’ atharrachadh. Is ann
anns a. bhaile so a tha moran shuidheachaidhean
foghluimte inbhe cliuitiche a gheibh an taic-airgid
a cosnaidhean a’ Chaisiono, airson eiseimpleir,
liosan botanagail le moran fhlur agus phreas ciana
agus tearca gu IT araidh cactuis, aguairium lan a
dh’ iasg coimheach, Lyoee no sgoil ard, caitiodral
no eaglais easbuigeach, dealbh-sheomaraichean, agus
moran rudan math eile. Agus is ann mu thimcioll
a’ bhaile a tha creagan arda casa a’ tuiteam direach
sios do’n mhuir. Mar a ghnath tha an reastarang
adhair-fhosgailte air an aite fharsuing fhalamh air
beulaibh na palaise far am faigh fear tamh is
urachadh.
Tur, Augustuis.
Is ann thall mullach uam monaidhean air culaibh
Mhonte-Carlo, mar ainmichte os cionn, a tha iomadh
baile beag no clachan, anabarrach aosda, neonach le
sraidean cumhang agus toinnte, na tighean gu ire
bhig a’ beantainn d’a cheile thairis nan slighean
dorcha agus caola , agus a’ dimadh a mach an speur
air fad, suidhichte gu IT ard feadh nam beann agus
gu trie le seallaidhean aluinn thar nan cnoc agus
na Mara Meadhonaiche. Is i La Turbie IT aon
diubh a’s uidhiche. Tha Geato ran ludhach an sin
fhathast gus an la an diugh ach is ann air falbh
a tha na h’ ludhaidh fhein. Dluth do La Turbie.
tha Tur Augustuis ’na sheasamh air tulach mor agus
le sealladh barraichte mu’n cuairt air beinn agus
muir, na cuilbh snaidhte aige an cor math fhathast.
Air laithean a chaidh seachad, chomharraich a’
mhonumaid so a’ chrioch eadar Italia agus Gallia.
Is ann a cheart aig an tur so air culaibh nam beann
timchioll Mhonte-Carlo air laithean Augustuis a
chriochnaich na h’ Eadaltich agus a thoisich na
Ceiltich. a’ Chrioch.
So agaibh measgadh iongantach de nithean ura
agus aosda. W. P. Milne.

EADARAINN FHIN.
A Charaid,—I have just received a most
interesting letter from that perfervid Celt of
Brittany, Monsieur Taldir Jaffrennou, of Carhaix,
Grande Druide, who wishes to keep in touch with
his Celtic friends in Scotland. Monsieur Jaffrennou
has been good enough to send me a copy of the
last issue of An Oaled, the quaiterly magazine of
Celtic Brittany, “Le Foyer Breton,” which contains
full reports of the proceedings of the Gorsedd of
1939, hold at Vannes, 29th July-lst August. Not
the least interesting matter in An Oaled is Monsieur
Jaffrennou’s own “Allocution d’ovverture,” and
appreciative reference to the historical relationship
of Brittany and Scotland : “Les relations de la
Bretagne avec T Ecosse ont toujours ete empreintes
de la plus grande cordialite.’’ Monsieur Jaffrennou
asks fpr news of the activities of An Comunn
Gaidhealach. Nis, a Charaid, I am sure that all
members of An Comunn will cordially reciprocate
the good wishes of our friend. Those of us who have
visited Brittany have carried away the most
pleasant recollections of a charming people' arid a
happy land. Monsieur Jaffrennou, with three com¬
patriots, visited the Highlands in 1926, when
invitations were given us to attend the Great
Gorsedd (the first after the Great War), held at
Riec in the following autumn.
It may be of interest to recall that Battalions
of the Black Watch and Gordons fraternised with
units of Brittany during the Great War, with
happy results.
Could not members of An Comunn help by still
furthering the entente cordiale? Our Highland
Schools and Highland Teachers might play their
part? Why should we not have an exchange of
teachers of Brittany and the Highlands? His
Majesty’s senior Inspector of Schools in the High¬
lands is a Doctor of the University of Rennes—Dr.
D. J. MacLeod. In Sutherland we had, last year,
the benefit of the specialist teaching of a
distinguished young lady of Paris. Next time we
may have a French specialist from Petite Bretagne.
Is mise, le mor dhurachd,
Gilleabart Guinne.
Craoich, Bonar Bridge, Sutherland.