Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Leabhar cheist air uachdaranachd agus oideas na h-Eaglais Cléireachail (no Eaglais na h-Alba)

14
22) Chaidh an Reaehd-Riaghlaidh so a chur le h-ughdarras a’
chomh-chruinneachaidh ud a chum nan nil’ Eaglaisean. (Rann
28. agus xvi. 4). Tha an eiseimpleir so air a leantuinn, ann an
Riaghladh, maille ris na h-uile mion chunntas iomchuidh do
choimhthionalaibh air leth; sonraichte, agus leis an t-Seisein a
chum nan Eaglaisean a ta goireasach a thaobh coimhearsnachd,
leis a’ Chleir, agus do ’n Eaglais uile leis an Ard-sheanadh.
“ Deanaibh, na h-uile nithe gu deadh-mhaiseach agus le drdugh.”
1 Cor. xiv. 40.
CAIB. IV.
0IDEAS NA H-EaGLAIS.
I. Ciod e teisteas Sgriobtuireil mu Eaglais Chriosd?
Is comunn i do dh’ aiteam a th’ air an dealachadh o ’n chuid
eile do’n Chinne-dhaona chum seirbhis Dhe. Eoin xvii. 10:
“ Cha’n eil iadsan do’n t-saoghal.”
II. Ciod na meadhonan leis am bheil an teist so gu bhi air a
gleidheil?
Le gluasad dileas ann an oideas Sgriobtuireil 1 Cor. v. 7:
“ Glanaibh a mach, uime sin, an t-sean thaois ghoirt, a chum gu
'm bi sibh ’n ur meall nuadh.” (Faic a’ chuid eile do’n rann.)
III. Ciod an dbigh a reir am bu choir do Mhbd Eaglais a bhi
a’ cur oideis an cleachdamh?
Bu choir dha bhi, aims a’ clieud ait, gu h-ORDAiL. 1 Cor. xiv.
40: “ Deanar na h-uile nithe gu deadh-mhaiseach agus a reir
orduigh.” Anns an dara h-ait, gu Macanta. Gal vi. 1: “ Togaibh
suas a leithid sin do dhuine, ann an spiorad na macantachd.”
Anns an treas ait, gu Soluimte. 1 Read. iv. 11. “Ma labhras
neach’s am bith, labhradh e mar bhriathraibh Dhe.” Anns a’
cheathramh ait, gu Neo-CHlaon-bhretheach. 1 Tim. v. 21:
“ gun ni air bith a dheanamh le claon-bhreth.'’
IV. Ann an gabhail a steach bhall do’n Eaglais, am bheil an
luchd-dreuchd fo chumhnant gun a ghabhail a stigh ach iadsan
a rnhain a ta da rireadh ’n an naomhaibh?
Cha ’n urrainn e bhi air a dheanamh aithnichte gu’m bheil
neach do rireadh ’n a naomh, ach le Dhia a mhdin. Bhiodh e,
air an aobhar sin, mi-reusonta, an ni is eigin a bhi ’n a dhiomh-
aireachd do dhuine bhi ’n a cheann-f ath breth. Theagaisg ar Tigh-
earn agus a chuid Abstola dhuinn, nach ’eil staid dhiomhair an
anama gu bhi ’n a chuspair d’ ar breth-ne ’n uair a bhios daoine
’g iarruidh an gabhail a stigh mar bhuill do dh’ Eaglais fhaic-
sinneich, Chriosd—Chuir Criosd a mach mar shearmonaiche,
ludas, as-creidmheach, agus a bha ’n a f hear-bratha, ’g a ghabhail
a steach mar chompanach, agus theagamh gu comhpairteachadh
d’ a shuipeir; (Faic Luc. xxii. 10, 20, 21.) agus cha do dh’ eadar-
sgar se e gus an do dhearbh se a chealgaireachd fein le gniomh
soilleir. Amhuil a rinn abstol naomh air Simon Magus. (Faic
Gniomh. viii. 13, 23; faic mar an ceudna Mat. xxv. 1, 2.)