Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Eachdraidh na h-Eaglaise

202
EACHDRAIDH NA H-EAGLAISE. [B. T. 755—1349.
aoin a bhuineadk do’n ckomuim clirabhach; ach threig mi iad
agus mkarbh iad mi’s an Fhraing air-son a’ chionta mhoir
sin, b’e neamk a dhiol orm am breitheanas thaobh aodach
nam manach a clmir dhiom;—tha mi nis am purgadoir air-
son mo dhroch-bheirt, ach feudaidh tusa mo thoirt as a phein
mhbir’s am bheil mi.” Bha sgeul agns acain an Dominicain
ro thruagh, agus gheall am baothaire gu deanadh e na b’urr-
ainp e gu thoirt as an dorainn. Sin tkuirt an cealgair ris gu
feumadh na manaich uile iad fein a sgiursa gu sgaiteach fad
ochd laithean, ’s gu feumadh letser luidhe sios an am na
h-aifrionn mar aon air a cheusadh, mu’n tugta e-san as an
ionad phiantail, far an robh e air a chradh gu goirt.
Thuirt e ris gu deanadh na bha e ri fulang e ro mhor aig
an oighe Muire, agus dh’innis e dha gu tigeadh e ris le da
spiorad eile an nine bheag. Co luath’s a thainig an latha,
chaidh letser a dh’innse a sgeoil do na manaich, a spar air
toiseachadh ris na chaidh iarruidh air a dheanamh; bha na
ceithir manaich a’ dearbhadh ’n an teagasgan gu bu mhior-
bhuil ro mhor a chunnaic letser. An ath oidhehe, chunnaic e
tri ann an coslas an aibheisteir; dh’innis a’ cheud fhear dha
uile ghniomha a bheatha, thug e air a chreidsinn gu b’fhirinn
na h-uile focal a labhair e; ged fhaodadh am burraidh bochd
a smaointeachadh gu faigheadh e am fiosrachadh sin o athair
eisdeachd. Finn e moran seanachais ris mu’n chomunn, a
bha e cur an ceill a bha ro-thaitneach do’n Oigh Naomh;
agus thuirt e ris, gu robh fios math ni’s leoir aice, gu d’ rug-
adh i am peacadh; gu robh na daoine foghluimte bha teag-
asg an ro-thruailleachd am purgadoir,—gu robh diom mbr aig
an Oighe bheannaichte ris na Franciscans chionn a radh gu
robh ise co-ionann ri Mac ’s gu rachadh am baile sin Bern
a thilgeadh sios a chionn iadsan a bha comhnuidh ann.
Shaoil letser aon uair gu b’e ’n ard mhanack’s an tigh aca fein
bha labhairt ris, mar bha ghuth ro choltach, ach an do
smaointich e gu robh foill gu chaitheadh air ? Bha’m man¬
ach tighinn anis an riochd aon naomh, agus a ris an riochd
aoin eile, gus na ghabh e air fein samhladh bha e caitheadh
air na laithean feill bu mho, cheangail iad sraing ris na