Books and other items printed in Gaelic from 1841 to 1870 > Leabhraichean an t-Seann Tiomnaidh, air an tarruing o'n cheud chanain chum gaelic albannaich

CAIB. XXIX.
23
ws gleidhidli mi tlm anns gaoh ait d’an teid
thu, agus bheir mi ris thu dh’ ionnsuidh na
tire so; oir clia treig mi thu, gus an dean
mi an ni sin a labhair mi riut.
16 Agus dhuisg lacob as a chodal, agus
thubhairt e, Gu cinnteach tha ’n Tighearna
sail aite so, agus cha robh tios again air.
17 Agus bha eagal air, agus thubhairt e,
Cia li-uamhasach an t-ionad so ! cha 'n ait
air bitli so aeh tigh Dlie, agus is e so geata
neimh.
18 Agus dh’ eirich laeob gu moch sa’
mhaduinn, agusghabh e a’ chlach achuir e
fo a cheann, agus ehuir e suas ’na carragh
i, agus dhoirt e oladh air a mullach.
19 Agus thug e Bet-el mar ainm air an
aite sin: ach b’ e Luds ainm a’ bhaile sin
air tus.
20 Agus bhoidich Jacob boid, ag radh,
Ma bhios Dia leam, agus ma ghleidheas e
mi air ant-slighe sin air am bheil mi ’gim-
eachd, agus ma bheir e dhomh aran r’ a
itheadh, agus eudach r’ a chur umam ;
21 Agus gu n tig mi ris an sith a dh’ionn-
suidh tighe m’ athar; an sin bithidh an
Tighearn agam ’na Dhia :
22 Agus bithidh a’ chlach so, a chuir
mi suas ’na carragh, ’na tigh aig Dia : agus
do gach ni a bhc»jr thu dhomh, bheir mi gu
cinnteach an deachamh dhuit.
CAIB. XXIX.
AN sin dh’imich lacob air a thurus, agus
chaidh e do dhuthaich dhaoine na
h-airde ’n ear.
2 Agus dh’ amhaire e, agus. fetich, tobar
sa’ mhachair, agus, feuch, bha n sin tri
treuda chaorach ’nan luidhe laimh ris ; oir
as an tobar sin thug iad uisge do na treud*
aibh : agus bha clach mhdr air beul an tob-
air.
3 Agus chruinnicheadh a dh’ ionnsuidh
sin na treudan uile; agus charuich iad a’
chlach bharr beoil an tobair, agus thug
iad uisge do na caoraich, agus chuir iad a’
chlach a ris air beul an tobair ’na h-aite
fein.
4 Agus thubhairt locob riu. Mo bhraith-
re, cia as a thainxg sibh ? Agus thubhairt
iadsan, O Haran thainig sinne.
5 Agus thubhairt e riu, Anaithne dhuibh
Laban mac Nahoir? Agus thubhairt iad¬
san, Is aithne dhuinn.
6 Agus thubhairt e riu, Am bheil e gu
maith ? Agus thubhairt iadsan, Tha e gu
maith : agus, feuch, a, ta Rachel a nighean
a’ tighinn leis na caoraich.
7 Agus thubhairt e, Feuch, 'se fathast
aird’ an latha a V ann, agus cha d' thdinig
idir am cruinneachadh naspreidhe: thug-
aibhs’ uisge do na caoraich, agus rachaibh
agus ionaltraibh iad.
8 Agus thubhairt iad, Cha’n urradh s'.nn,
gus an cruinnichear na treudan uile ’n
ceann a cheile, agus gus an caruichear a’
chlach bharr beoil an tobair; an sin bheir
sinn uisge do na caoraich.
9 Agus am feadh a bha e fathast a’ labh-
airt riu, thainig Rachel le caoraich a h-ath-
ar; oir b’ i a bha 'gan gleidheadh.
10 Agus an uair a chunnaic lacob Rachel,
nighean Labain hr&thar a mhathar, agus
caoraich Labain brathar a mhathar, an sin
chaidh Incob am fagus, agus charuich e a’
chlach bharr beoil an tobair, agus thug e
uisge do chaoraich Labain brathar a
mhathar.
11 Agus phog lacob Rachel, agus thog e
suas a ghuth, agus ghuil e.
12 Agus dh’ innis lacob do Rachel gu 'in
b' e brathair a h-athar e, agus gu m b' * mac
Rebecah e: agus ruith i, agus dh’ innis i
d’ a h-athair.
13 Agus ’nuair a chuala Laban sgeula
lacoib mhic a pheathar, an sin ruith e ’na
choinneamh, agus ghabh e ’na ghlacaibh e,
agus phog se e, agus thug e d’ a thigh e :
agus dh’innis e do Laban na nithe sin uile.
14 Agus thubhairt Laban ris, Gu cinnt¬
each is tu mo chnaimh agus m’ fheoil: ag¬
us dh’ than e maille ris re mios.
15 Agus thubhairt Laban ri lacob, A
chionn gur tu mo bh rat hair, am buin e
dhuit seirbhis a dheanamh dhomh a n >sg-
aidh ? innis dhomh ciod e do thuarasdal.
1G Agus bha aig Laban dithis nigheana :
b' e ainm na te bu shine Leah, agus ainm
na te a b’ oi^e Rachel.
17 Agus bha suilean Leah anmhunn, ach
bha Rachel maiseacJi ’na dealbh agus
sgiamhach ’na gnuis.
18 Agus bha gradh aig lacob air Rachel,
agus thubhairt e, Ni mi seirbhis dhuit
seachd bliadhnaair son Racheil do nighimi
a’s oige.
19 Agus thubhairt Laban, Isfearr dhornh
a toirt duitse na gu ’n tugainn i do dhuine
sain bith eile : fan maille rium.
20 Agus rinn lacob seirbhis air son Ra¬
cheil seachd bliadhna; agus bha iad ’na
shuilibh mar bheagan do lAithibh, a thaobh
a' ghraidh a bh’ aige oirre.
21 Agus thubhairt lacob ri Laban, Thoir
dhomh mo bhean, (oir choimhlionadh mo
laithean,) a chum gu n teid mi steach d a
h-ionnsuidh.
22 Agus chruinnich Laban cuideachd
daoine an ait uile, agus rinn e cuirm.
23 Agus san fheasgar ghabh e Leah a
nighean, agus thug e d’ a ionnsuidh i; agus
chaidh e steach d’ a h-ionnsuidh.
24 Agus thug Laban d’ a nighinn Leah
Silpah a bhauoglach fein, mar bhanoglaicii.
25 Agus sa’ mhaduinn, feuch, b' i Leah
bh' ann: agus thubhairt e ri Laban, Ciod e
so a rinn thu orm ? Nach ann air son Ra¬
cheil a rinn mi seirbhis dhuit? agus c* ar
son a mheall thu mi ?
2G Agus thubhairt Laban, Cha ’n fheud
e bhi mar sin ’nar duthaich-ne, an te a’s
oige thoirt seachad roimh an te a’s sine.
27 Coimhlion a seachduin-sa, agus bheir
sinn dhuit ise mar an ceudna, a*r son na
seirbhis a ni thu maille rium fathast re
sheachd bliadhn’ eile.
28 Agus rinn lacob mar sin, agus choimh-
lion e a seachduiu; agus thug e dha Rachel
a nighean mar an ceudna ’na mnaoi.
29 Agus thug Laban do Rachel a nigh¬
ean Bilhah a blianoglach fein, dh’ ise mar
bhanoglaich.
30 Agus chaidh e steach cuideachd a
dh’ ionnsuidh Racheil, agus ghr&dhaich e
mar an ceudna Rachel ni s mb na Leah, ag¬
us rinn e seirbhis maille ris fathast seachd
bliadhn’ eile.