Matheson Collection > Profedigaethau Enoc Huws

1 70 PR OFEDIGAE THA U
" Do," ebe Euoc, " a mi ddeudaf hyny eto, oud sut yr ydw ì
■wedi gueud íîwl o honoch chi ? "
"Ydyndrwg gynoch chi," ebo Marged, "sutmae gynoch
chi wymed i ofyn ífasi-wn gwestiwn i mi ? Oeddach chwi ddim
yn rhoi ar ddallt i mi bod chi'n meddwl am dana i ? Ac os nad
oeddach chi, pa fusnes oedd gynoch i ddeyd ffasiwn beth ? "
Heliodd Eaoc at ei gilydd gymaint o wroldeb ag a feddai,
ac ebe fe —
"Marged, yr ydach chi wedi twyllo eich hun— rois i 'rioed
sail i cbi feüdwi y fath beth, mi gymra fy llw, a feddylies i
'roed fwy am eich priodi nag am briodi boa-constridor."
"Wel y dyn melldigedig ! " ebe Marged, "be yn y byd
mawr oeddach chi"n feddwl wrth roi i mi yr holl bresantau,
heblaw gneud ífwl o hono i ? Ond y mae nhw gen' i i gyd, a
mi ddôn i gyd i'ch gwymed chi eto ! Peidiwch a meddwl y
cewch chi'n nhiin i fel ene— mi -wna i o'r gore ä chi, a mi tona
i chi sticio at y'ch gaii-. Ac i be y baswn i'n gwrthod codiad
yn y nghyüog blaw fod chi wedi cystal a deyd mai fi fase'ch
gwraig chi ? Peidiwch a meddwl y cewch chi droi yn y'ch
trcsi fel ene ! Ac am edliw i mi Boaz, y condudor, neifî neno
mo'r tro, Mr. Huws. Mi wn, pan oeddwn i'n perthyn i'w gôr
o, fod o wedi meddwl am dana i, ond dryches i 'rioed arno fo,
a faswn i ddim yn edrach arnoch chitbe blaw mod i'n dechro
myn'd dipyn i oed, achos yr ydw i wedi gwrthod y'ch gwell
cbi. Ond mi gcwch chi sefyll at y'ch gair, syr, ne mi fydd yu
difar gynoch chi. A deyd yn yngwymed i y'ch bod chi'n caru
yr hen lyngyren euo o Dy'nyrardd ? Y ffifiien falch, ddi-
ddaioni ! Mi ddeyda i iddi pwy a be ydi hi pan wela i hi nesa,
a mi wna! A mi geiff glywed fîasiwn un ydach cbithe hefyd,
y dyn twyllodrus gynoch chi ! Y chi'n galw'ch hun yn
grefyddwr ? Crefyddwr braf yn -wir, pan fedrech chi dwyllo
geneth myddifad a digartre ! A ddyliwn y'ch bod chi wedi
treio twyllo y lyngyreu ene o Dy'nyrardd ? Oedd twyllo uu
ddim yn ddigon gynoch chi ? Ond rhoswch dipyn bach ! mi
geiff pawb wybod y'ch hanes chi, a mi gewch dalu'n ddrud em
hyn ! Os na sofwch chi at y'ch gair, mi fyna'ch tori chi allau
o'r seiat, a mi'ch gna chi can dloted a Job, na fydd gynoch chi
'run crys i roi am y'ch cefn— a mi wua— cyn y bydda i wedi
darfod efo chi, y dyn dauwymedog gynoch chi."
Nid ydyw dweyd fod Enoc, ar y pryd, yn druenus, ond des-