J. F. Campbell Collection > Popular tales of the West Highlands > Volume 2

AN SAIGHDExVR. 283
paidhidh tu dhomhsa na bhrist fhu," a( h facal cha d' thainig a ceann
a' blioJaich. Ghabli Iain an so ci ios abiirsijaic, agus cheangail e 'm
bodach ri cliliathaicb, 's thug e leis a luidhe e. Dar a ghoir an coil-
each fraoich dh' iarr am bodach air a leigeil as. " Paidh na bhrist
thu 'n toiseach," ars' Iain. " Innse mise dhuit mata." ars' an seann
duine, tha seilear dibhe shios fotham, anns am bheil pailteas dibhe,
tombaca 's pioban : tha seomar beag eile laimh ris an t-sulear, anns
am bheil coire Ian oir, agus fo starsnaich an doruis mhoir, tha crog-
an Ian airgiod. Chunnaic thu na mnathan ud a thainig leamsa
'nochd." "Chunnaic," ars' Iain. " Well, sin agad ceathrar mhnathan
bho 'n d' thug mise na mairt, agns iad 'na n eigin ; tha iad a falbh
leamsa na h-uil' oidhche mar so ga m' phianadh ; ach falbh thusa,
agus innis do m' mhac, mar tlia mis' air mo sharachadh ; falbliadh
esan agus paidheadh e na mairt, ayus na biodh e trora air a bhochd.
Feuda tu fhein agus esan an t-6r 's an t-airgiod a roinn eadaruibh, agus
pos fhein mo sheann nighean, ach cuimhnich thuir pailteas bir do na
tha 'lathair do na bochdan, air an robh mise ro chruaidh, agus gheibh
mise fois gu saoghal nan saoghal." Thainig an duin' uasal, agus dh'
innis Iain dha mar a dh' innis mise dliuitse, ach cha phosadh Iain
seann nighean a' bhodaich liath. An ceann latha no dha, cha 'n
fhanadh Iain ni b' fhaide. Lion e phbcaidean Ian do 'n or, 's dh'
iarr e air an duin' uasal pailteas bir a thoirt do na bochdan. Eainig
e 'n tigh, ach bha e 'gabhail fadail aig an tigh, agus b' fliearr leis bhi
air ais 'san Eeisimeid. Thog e air latlia do na laithean, 's rainig e 'n
cnoc a bha os ceann a bhaile, bho 'n d' fhalbh e. Ach co thainig g'a
ionnsaidh ach an donas ! " Hoth ! both ! Iain, phill thu." " Hoth !
ort fhein," ars' Iain, " phill : co thusa." " 'S mis' an Donas, am fear
do 'n d' thug thusa thu fhein, dar a bha thu 'n so ma dheireadh."
" Ai ! ai !" ars' Iain, " 's fada bho na chuala mi iomradh ort, ach cha
n' fhaca mi rianih roimhe thu : 's ann a tha spleiimas air mo shuil-
ean ; cha chreid mi gur tuth" ann idir ; ach dean nathair dhiot fhein,
agus creididh mi thu." Rinn an Donas so. " Dean a nis leomhan
beiichdach." Kiiin an Donas so ! " Cuir a nis smugaidean teine
seachd mile as do dheigh agus seachd mile romhad." Rinn an Donas
so! ! " Well," ars' Iain bho na tha mi gu bhi na m' ghill' agad, thig
a steach na m' abarsgaic, a^ius giulanidh mis' thu ; ach cha 'n fheud
thu tighinn a mach gus an iarr mise, air neo tha 'm bargain briste."
Gheall an Donas, 's rinn e, so. "K is," ars' Iain, " tha mise dol a dh'
fhaiciun brathair dhomh a tha 'san Reisimeid, ach fan thusa samh-
ach." Chaidh Iain an so a stigh do 'n bhaile, agus ghlaodh fear
thall "s fear a bhos, " So Iain an desairtair." Chaidh beireachd air
Iain 's mod a chuir air, agus 'se bh' ann gu 'n robh e gu bhi air a