J. F. Campbell Collection > Popular tales of the West Highlands > Volume 2

2 54 WEST HIGHLAND TALES.
an duine gun tur a chuir 's a chunnart tliu, 'us nan d' thug e f los
dotnhsa 'us do chuir far an robh mise, aon s 'am bith thigeadh a d'
choir, rachadh an crochach 'us a bharrachd air sin, an losgadh.
Falbh," ars' ise ris an Easbuig, " a 'd chodal, 'us cuiribh fa sgaoil a
chuideachd nihbr so mus hi iad a magadh oirbh." Thubhairt an t-
Easbuig ris a chuideachd gum faodadh iad gabhail mu thamli, gun
d' thugadh nighean an righ, 's a maighdean choimheadachd an aire
dh' a nigheansa. 'N uair a fhuair nighean an righ uile gu leir air
falbh iad, " Thig thusa, a nighinn mo ghaoil, cuid a riumsa gu tigh
righ na rioghachd." Mach a thug nighean an righ ; bha an t-each
donn goireasach aice, agus cho luath 's a fhuair an t-Albannach
mach i far an robh an t-each donn, tilgear dheth ann an aite dorch
an deise. Chuir e uidheam eile air as ceann 'eudaich fliein 'us air
muin an eich chuir e i. Cuirear dhathigh an gille leis na deiseachan
dh' ionnsuidh an tailleir. Phaigh e an gille 'us thubhairt e ris a
choinneachadh an sud an ath oidhche. Leum esan suas air an each
dhonn ai'_' tigh an Easbuig, 'us air a thug e gu tigh a mhaighistir. Ge
bu mhoch a thainig an la, bu mhoiche na sin a thainig a mhaigistira
dh' ionnsiiidli an stabuill. " Bha esan 'us nighean an Easbuig 'n an
luidhe 'n a leabaidhse, 'us dhuisg e 'n uair dh' Ihairich e a mhaigh-
istir." " Cha bu chall leam mo shaothair," ars' esan, " nam bitheadh
m' Albannach bochd romhani an so an diugh." "Eh, gu bheil mi,"
ars' esan, " auus nighean an Easliuig agam ann a so." " Oh," ars'
esan, " bha meas agam ort roimhe, acii a nis tha measmbr agam ort."
Be sin De-sathuirn. Bha aige-san agus aig a mhaighistir gu dhol
a choinneachadh an Easbuig an la sin cuideachd. Chaidh an t-
Easbuig ai;us am Probhaist an coinnimh a che'ile mar a b' abhaisd.
Nam b' olc an coltas bh' air an Easbuig an la roimhe, bha e na bu
mhios' uile an la sin. Bha gille a Phi-obhaisd 'n a each 'us 'n a dhioll-
aid an deigh a mhaighistir. 'X uair a thainig e far an robh an t-
Easbuig cha robh aig ris ach " a mheirlich 'us a shlaoitir ?" " Faod-
aidh tu do bheul a dhunadh," ars' an gille, "cha 'n urrainn thu sin
thein a radh rium le ceartas. Cuir a null mo dheich ceud marg an
so." Phaigh e an t-airgiod. Bha e'g a chaineadh. " ( >d dbuine,"
ars' esan, "leig dhiot do chainea<ih, cuiridh mi an deich ceud marg
riut gun goid mi thu fhe'in an nochd." '• Gun gold thu mise, a bhiasd,"
ars' esa, " cha-n fhaigh thu a chead." Chuir e an deich ceud marg ris.
" Gheibh mi an deich ceud marg ud air ais," ars' an t-Easbuig, " ach
cuiridh mise cuig ceud deug marg riut nach goid thu mise." "Xi mi
cordadh riut," ars' an gille. Cheangail am Probhaist am bargan ead-
orra. Dh' fhalbh an gille "us a mhaighistir dhathigh. " Laochain,'
ars' a mhaighistir, " bha meas mbr agam ort gus an diugh, caillidh tu