J. F. Campbell Collection > Popular tales of the West Highlands > Volume 2

RIDERE NAN CEIST. 33
an sin, 'n uair a thuit iad thairis marbli. D'u' f halbh iad 's thog iad
ua fithich, "s thugar leo iad, agus a cheud bliaile a rainig iad, thug
iad na fithich do' clh' fhuineadair "s dh' iarr iad air dusan pith a
dheanamh do na fithich. Thug iad leo na pitliean, 's dh' f halbh iad
air an turns. Mu bheul na h-oidhche, 's iad ann an coille mhbr
dhiimhail a bha sin thainig ceithir thar fhichead do robaireaa a
mach as a choille, 's thubhairt iad riu, " lad a liobhairt an sporain ;
ach thubhairt iadsan, " Nach robh sporan aca, ach gu 'n lobh beagan
bidh a bha iad a giulan leo." " 'S maith biadh f hein," agus thoisich
na robairean air itheadh. Ach cha deach iad ro dhkna, 'n uair a
thuit fear thall sa bhos dhiubh. A nuair a chunnaic iad gu'n robh
na robairean marbh, rannsaich iad na pocaichean aca, 's f huair iad
mbran or 's airgiod air na robairean. Dh' f halbh iad air an aghaidh
gus an drainig iad ridire nan Ceist. Bha tigh ridire nan Ceist
anns an aite bu bhr^agha san diithaich sin, agus ma bha 'n tigh
bbidheach, 'se bha bbidheach a nighean. Cha lobh a leithid air
uachdar an t-saoghail gu leir, Co maiseach rithe. 'S cha 'n f haigh-
eadh a h-aou ri phbsadh i, ach fear a chuireadh Ceist air an ridire
so nach h'urrainn da fhuasgladh. Smaonich na fleasgaich gu 'n
rachadh iad 's gu feuchadh iad ceist a chuir air ; agus bha 'm fear
a b' bige gu seasadh an aite gille d'a bhrathair bu sine. Rainig
iad tigh ridire nan Ceist, leis a cheist so, " JNIharbh a h-aon,
dithis, 's mharbh dithis a dba-dheug 's marbh dha-dheug, Ceithir,
thar-f hichead, 's thainig dithis as ; 's bha iad gu bhi air bhbrt
mbr 's airde onair gus am fuasgladh e a cheist. Bha iad greis
mar so leis an ridire; ach oidhche do na h-oidlichean, thainig
te do na maighdeannan coimhideachd aig nighean an ridire, gu
leaba 'ghille, 's thubhairt i ris, " N' an innseadh e h, cheist dhith gu'
rachadh i luidhe leis, agus mar sin f hcin rinn i ; ach mu 'n do leig e
air falbh i, thug e a le'ine dhi, ach cha do dh' innis e dhi a cheist ;
agus mar sin rinn an da mhaighdean dheiig, oidhch' an deigh oidhche
agus thubhaii't e ris an te mu dheireadh, " Nach robh tios an toimh-
seachan aig neach air bith ach aig a mhaighstir san a mhain."
Comaco-dhiu dli' innis an gille gach ni mar a bha' tachairt da mhaigh-
stir; ach aon oidhch' an de'igh so, thainig nighean an ridire do sheb-
mar a blu-athair bu sine, 's thubhairt i gu'n rachadh i luidhe leis na
'n innseadh e a' cheist dhi. Nise cha robh na chomas a diultadh,
agus 's ann mar so a bha, chaidh i luidhe leis, ach anns a mhaduinn,
thug e a le'ine dhi, 's leig e air falbh i, 's co luath 'sa dh'eirich ridire
nan Ceist, chuir e fios air, 's dh' f huasgail e a' cheist, 's thubhairt e
ris, " Gun robh a dha roghainn aige, an ceann a chall, na' leigeil
air falbh ann an eithear, gun bhiadh gun deocb, 's gun ramh na
VOL. II. n