Matheson Collection > Popular tales of the west Highlands > Volume 1

A MHAIGHDEAN MHARA. 93
'(V thug a bheist air falbh a duine ; agus mar so rinn i. Chuir a
bhèist suas a sròn, 's thubhairt i, " 'S brèagh 'd' ailleas a nighean
an righ." " 'S brèagha na sin an t-àilleagan a thug thu uam,"
thubhairt ise. "Thoir dhomh aon sealladh do m' dhuine, 's
gheibh thu aon ni do na tha thu 'faicinn." Thug a' bheist suas
e. " Aisig dhomh e, 's gheibh thu na tha thu 'faicinn," ars' ise.
Rinn a' bheist mar a thubhairt i ; thilig i beo slàn e air bruach
an locha. Goirid 'na dheigh sud, 's iad a sràidimeachd ri taobh
an loch, thug a bheist cheudna air falbh nighean an righ. Bu
bhrònach gach neach a bha 'sa bhaile air an oidhche so. Bha a
duine gu dubhach, deurach, a' siubhal sios agus suas mu bhruach-
an an locha a latha 's do dh' oidhche. Thachair an seana
ghobha ris. Dh' innis an gobha dha, Nach robh dòigh air an
uile-bheist a mharbhadh, ach aon dòigh, agus 's e sin — "Anns an
eilean 'tha am meadhon an locha tha eilid cbaisfhionn as caoile
cas 's as luaithe ceum, agus ge do rachadh beirsinn oirre, leumadh
feannag aisde, agus ged a rachadli beirsinn air an fheannag,
leumadh breac aisde ; ach tha ubh am beul a bhric, agus tha
anam na bèiste 'san ubh 's ma bhristeas an t-ubh, tha a bheist
marbh." Nis oha robh dòigh air faotainn do 'n eilean so, bho 'n
chuireadh a bheist foidh gach bata 's gach rath, a rachadh air an
loch. Smaoinich e gu 'm feuchadh e 'n Caolas a leum leis an
each dhubh, agus mar so fhein rinn e. Leum an t-each dubh an
Caolas, 's an Cii dubh le aon leum as an deigh. Chuunaic e' n
eilid, 's leig e 'n cù dubh 'na deigh, ach an uair a bhiodh an cii
air aon taobh do 'n eilean bhiodh an eilid air an taobh eile. "0 !
bu mhath a nis madadh mòr na closaiche feòla an so." Cha
luaithe 'labhair e 'm facal na bha 'm madadh coir ri thaobh, agus
an deigh na h-eilid ghabh e 's cha b' fhada 'bha na laoich ga cuir
ri talauih ; ach cha bu luaithe a rug e oirre, na leum feannag
aisde ; " 'S ann a nis a bu mhath an t-seobhag ghlas as geire suil
's is làidire sgiath." Cha luaithe thubhairt e so, na bha 'n
t-seobhag as deigh 'na feannaig, 's cha b' fhada 'bha i ga cuir ri
talamh ; agus air tuiteam do 'n fheannaig air bruach an locha, a
mach aisde leumtar am breac. " ! nach robh thus' agamsa a
nis a dhobhrain." Cha luaith' thubhairt na bha 'n dobhran ri
thaobh, agus a mach air an loch leum i, 's thugar am breac a
meadhon an loch ; Ach cha luaithe bha 'n dòran air tir leis a
bhreac na thaiuig an t-ubh a mach as a bheul. Ghrad leum esan,
's chuir e 'chas air, 's ann an sin a leig a bheist raoic aisde, 's
thubhairt i, " Na brist an t-ubh, 's gheibh thu na dh' iarras tu."