Hew Morrison Collection > Cath spioradail

SPIORADATL. 55
XXI. CAIB.
Mar a bheirear dea-fheum as na ceudan corporra; is
mar a dh' fhaodas iad ar comhnadh gu smaointean
diudhaidh,
Gls ar ceudan coi'porra thoirt gu rian ceart tha
anabarr faiciU agtis saothair riatanach ; a tbaobh
is gu bheil an f heoil, tViamh gach miaiin coirbte
a li-uniiainn, anabarrach lìtheach air toileachadh
dhi f bein. Agus o nach'eil seòl eii' aice air i fhein
ariarachadh,tha i fosladh nan cpudan corporragu
ruighinn air a iuiann, a chitear leis an anam tro'n
dorus sin mar gu 'm b' ann an sgàthan. Mar
sin leia an t-snaim a tha eadar an t-anam agus
a' cholunn, tha an toileacliadh talmhaidh, an
dèis ruith ro na ceudan corporra, a' bristeadh
a stigh mar phlàigh air buadhan an anama, agus
a' tjuailleadh an duiiie air fad.
So an Jeigheas a tha ri fhiachuinn ris an olc
fhuathasach so : Biodh deagh-aire agad air do
cheudan corporra : na dian ionnramaidean dliiu
uair air bith ach gu math, gu crich mhath, gu
stà dhut, no airson gnothaich turfeumail; ach
gu bràch na tarruing toil-inntinn uapa. Ma
ruitheas iad uair air bith uat air faondra', mar
gu'm b' ann gun f hios dut. ma leumas iad thair-
is air a chiich a shuidhich reuson, gairm air an
ais iad gu luath, agus cuir air rian iad ann a'
seòi is gu'n iarr iad, cha 'n e toileachadh brèige
a ru(tan, ach comhnadh nach beag do'n anam
gu f;'3 diadliaidh agus coimhlion o amharc
air iiicheaii talmhaidli: air chor is gu 'm faod
an t-atiam le neart smaoineachaidh dìreadh suas
o eòlas air rudan talmhuidh gu eòlas an Dè
mhòir. Gabhaidh so dianamh air an dùigh
so. Nuair a thig cuspair dralbhach fo h-aon
'sa bith dhe d' cheudan. na gabh beachd air le
sùil f heòla, ach le sùilean na tuigse, agus thoir