Skip to main content

‹‹‹ prev (93)

(95) next ›››

(94)
84
C A T H U L A.
Ach CO fo 'n còail an laoich,
'S a ceum air braon-dhealt namaidne;
Driichd gean air a caoin-fhuil,
Mar dheur na h òich' air magh ri gàire ?
Tha gnuis mhaifeach fo fgàil a ciabh,
'S a ghrian a dealra' rompa,
Air rughadh a gruaidhe caoin ;
Mar ghath grein' air rofaibh ùr,
A dealradh air druchd fa mhadainn bhraonaich.
Co fo ach Rofga-geala,
Geug aillidh talla na crom-I :
Tha Sgara ga tabhairt do 'n laoch
A fgaoil doinionn nr» ftri.
" Deich nigheana ge bu learns' a laoich,
Gheibhe' tufa do ghaol do'n iomlan."
Ghluais thar Cathuil fan I,
Tri bliadhna, 's a righ bu luath iad.
'S mithich pilleadh gu Innfe-torrain,
Gu tur nan doireachan uaine,
Arfa Cathuil 's e 'g amharc na dheigh
f Air na bliadhnaidh a threig mar bhruadar.
Sgaoil e na fiuil gheala,
Bha bhean ait agus bronach,
— " Slan le eilean mo ghaoil,
lonad aobhach mo laithean òga ; —
Chi mi mo dhaimhich, chi^i m' eildean,
Ag amharc am dheigh o'n charraig chraobhaich.
— Ach com' am biodh mo dheoir a file'
'S mi g imeachd le righ na Carraige?"
Mar fheabhaig a tuirling o'n aonach
Air eun an fhraoich na chuartaig,
rhorus-fong, a fpecies of compofition very ancient, and ftill
much ufed in the Highlands. The time of thefe pieces is
adapted to the various cxercifes of rowing, reaping, fulling,
&c. The ancient Greeks ufed the fame kind of compofi-
tions for the like purpofes. A fpetimen of that which the
women ufed to fay while grinding their corn, called (tjjki/xmv,
is preferved by Plutarch (in Coaviv. Sapient.), and begins,
Tha Connlach òg ànrach
An glacaibh graidh a mhathar,
A dha mhala mar ftialla foluis,
Fo chlogaide bein an rua-bhuic.
Sèimh an clò-luafga nan tonn,
Air beacha donn tha e bruadar,
I
* al. Mar ihealgair air ceum a bhruadair.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence