Hew Morrison Collection > Eileanach

AN T-EILEANACH. 233
" Tha. pi llicheaii a stigh ann am bocsa," ars' ise, "'us
gabhaidh tu dhà no tri dhiubh."
" Cha gliabli no purgaid," ars' esan.
" Gabbaidh tu làu a' ghloiue niliòir do dh' uisge-
beatha," ars' ise.
" Nach luath a tha fios agad nach 'eil raise a gabhail
uisge-beatha uair sam bith," ars' esan.
" Ach tha na dotairean fhein g' a ordacbadh do
dhaoine bhios gun a bhi gu math," ars' ise.
" Tha, 's do dhaoine nach bi gun a bhi gu math idir,
ach cha d' ordaich iad dhomhs' e, 's cha ghabh mi e."
" Bheir mi dhuit ann an uisge teth 's an siùcar e."
" Am fear a dh' itheas a sheana-mhàthair faodaidh
e a h-eanaraich ol," ars' esan, "coma leat e."
Chunnaic a bhean nach robh math a bhi bruidhinn
ris agus dh' fhalbh i nunn gu taobh eile na sràide far
an robh Eachunn ruadh agus thug i nail comhl' rith' e,
ag innseadh dha cho neònach 's a bha Dughall air fas.
" Mur a bheil dad ceàrr air gu corpora," ars' ise, " tha
na 's miosa air."
'N uair a chunnaic Dùgliall mar a thionndaidh na
cuisean smaointich e gu feumadh e leth-sgeul air chor-
eigin a ghabhail agus thuirt e gu robh a cheann goirt.
Ach cha bhlaiseadh e sion air an àilleas, ach chaidh
uisge blàth 'chuir air a chasan gun taing dha 's a chuir
a luidhe. Thachair gu 'n robh Eachunn so agus Calum
nan-rann ag obair còmhla — 's e saoir a bh' annta le
cheile — agus anns a' mhaduinn an la 'r-na-mhàireach
thòisich Eachunn air innseadh do Chalum cho bochd
's a bha Dùghall og an raoir, agus cho danarra 's a bha e,
nach òladh e gloine uisge-bheatha ged a bheireadh e o'n
bhàs e.