Hew Morrison Collection > Leabhar nan cnoc

125
Ri Dia tha misc feitheamh, fòs
Tha m' anam feitheamh ris ;
'S 'na fhocal naomha firiinieaeh
Mo dliòchas cuiridh mis'.
Tha m' anam bochd ni's furachair'
A' feitheamh Dhe do ghnàth,
Na bhios hichd-faire maidne fòs
Ri sgarachdainn nan tràth.
Ni's furacliuire, deiream fòs
'Ga flieithcamli-san gim ghò,
Na bhios luchd-faire amis an oidhcli'
Ri teachd a steach an lò.
Còmhnadh an Spioraid ann an ùrnuigh.
Smuainich leat fèin fiath air a' clman, an long
a mach air aghaidh na fairge, gun chomas gluasad.
Tha gach seòl air a sgaoileadh clium an soirbheas
fann a ghlacadh, ach 's diomhain an oidheirp. Tha
'n long gun gliluasad, ach mar tha i aii' a tulgadh a
nùnn agus a nall le lùnn na fairge. Tha na seòl-
adairean ag amharc a mach le fadal airson an t-
soirbheis a ghiìJaineas iad air an turus ; aguii
theagamli gur h-ami 'nuair bha iad a' toirt ce'iU,
agus an uair a's mò blia dh'fheum air, a tha iad a'
mothachadh fa dheireadh coltas soirbheis a' tarruing
dlùth dhoibh. Tlia neùU ag eìridh eadar iad agus
fùire ; tha caitein dubli air an fhairge a' teann-
adh g' an cMr ; tha na siùil a' tarruing a mach,
agus a nis làn gaoithe, 's an soitheach 'na lùn
uidheam, a' gearradh air a h-aghaidh gu buadhar
chum a' chala bha 'na beaclid. Mar so tha e air
nairibh a' tachairt do'n Chriosduidlì. Tlia feum
aige-san air an t-soirbheas o nèamh : as eugmliais
L3