Blair Collection > Deo-gréine

36
\\ DEO-GHREINE.
mu mhàs, agus casan searraich fodha." " O,
mo thruaig ' .."" \ « Fein
'li a th' aim. Mu'n abradh tu, '] Ha
Leat,' bha h-uile duine, I ean is òg
'van àite, cruinn mu thigh an tir, ach
on dhiu a' tairgsinn do] a stigh. Chual
an Lighiche Mar Leòid, am m ch, mu'n
urra mhòr a blf air tighinn do'n bl
Ghabl huisle 'na laimh,
gun fhios nach faodadh feum a bhi oirre. Cha
robh 'n Doctair laghach a' creidsinn a h-uile
ni chluinneadh e mu dhèighinn Athair nam
breug, *s mar sin, cha robh iongantas air nuair
a fhuair e apfh sultmhor feidh an àite na pears'
ainmeil a bha 's an iomradh; ach chuir e
nach bu bheag air 'nuair a dh' aithnich
■ '■ Mi! ri, .1 Fhlòri," ars'
tha 'n so? Ciod an ioma-
ghaoth chruaidh a dh' fhuadaich an rati
tliu ? " Chuir e ghàirdean mu mhuineal na
h-aig] j e a bian. Bha ghuth cho
caomh an cluasan a' chreutair, an dèigh na
chual i de sgiamhail 's de sgreadail, 's gu'n d'
rinn e drùghadh oirre. Thog i a ceann, 's
chuir i a soc r'a leth-cheann, an aon dòigh a
b' aithne dhi air pòg a thoirt seachad. 'Nuair
a thuig an cruinneachadh a bha mach ciod a
bha do] air aghairt a steach, thòisich iad ri
monmhur, : idh gu'n robh comh-
chaidreamh nach robh i dai an lighiche
's am fear a bha stigh. Gu 'm bu choir an
lighiche 'thoirt gu mod, agus a caoin-eaglais
r air. Chuala fear a bha làthair, ma b'
fhìor e fèin, cuideiginn a' deanamh luaidh os
iosal, air 'clachadh gu has' ; ach co dhiù a dh'
èirich so his an fhoirfeach, no leis a' chaillich
a thog an tuairisgeul an toiseai h, cha b' fhios
da. 'Nuair thàinig an lighiche mach, 's an
t-agh r'a ghualainn, agus a dh' innis e mar a
bha chilis, gu'm I/ agh càllaidh a bhuineadh
<1m Fhear Ard-lusa bh' ann, agus gu'n robh
;oirbh ris a' chat air !< a< an b intein,
sgaoil iad, ach a rèir coltais, cha robh iad
ha 1/ e sin a chaidh iad a
mach a dh' fhaicinn ; bha iad ,1411 ha air am
mealli i'n robh an Ligh-
iche Mar- Leòid, eòlach gu leòir air fèidh \nl-
'X uair a rachadh <•' ghabhai] a shràid,
bu trie leiscrioman arain a chur 'na phòca g'a
roinn ris na fèidh, na'n tuiteadh dh
airt aii tithne dha gu sònraich
t-agh a sliiiaiuli an Ca 1. Chuir-
eadh fios thairis do I mi n ibh aon de
'id 1 hàllaidh an l igh-a' Bh alaich, 's
chuireadh bà ta I- gi< iba air a on agu 1 hug-
adh air a h-ais do Dhiùra i.
A in-., 1 ha bu mhal h learn do] an urra
a h-uile faca] dheth so. Cha chuala mi le 'm
hi Fhigheadair, no mar
chuir am foirfeach aithn air fear na blaigh lin
's nan 1 ich, air chor 's gu'n do thuig
e 'sa mhionaid gur 'e fèin a bh' ami gun teag-
anili.' Cha mho a chunnaic mi le m' sluiilean
iVin ;iu Lighiche Mac Leòid armaichte leis an
tuagh-chuisle 'nuair a dh' fhòghnadh an sgian-
fhola h' àbhaist a bhi leis; ach b'e sin an
d a thug muinntir Dhiùra leotha o
Thir-mòr maille ris an agh. Tha fhios, again,
mo clu, 'ach ! gu'm bheil muinntir Dhiùra
cho breugach ri muinntir eile ; ach gu'n
do shnàmh an t-agh feidh sin an Caolas Diur-
ach agus gu'n do thachair i fein 'sam ligheadair
air a chèile mar a dh' ainmich mi, 's gu'n do
chuir i eagal beatha agus bàis air, a chuir a
laidhe 'na leapa e; tha na nitheansin chofior ri
Gniomhara nan Abstol ; ach mu'n chòrr, ma's
breug nam e, 's breug thugam e.
(R 'a leantainn).
NA CUNNARTAN A THA BAQRADH
NA QAIDHLIQ
'S a maoidheadh a labhairt a chur air cùl ; na meadh.
onan a tha ri 'n gnàthachadh gu a cumail beò ;
agus dleasnas nan Gàidheal d' a taobh aig an àm
so.
Le Catriona W. Grannd.
EARRANN II.
Ciod iad, a nis, na Meadhonan a tha ri chleach-
dadh a chum a' Ghàidhlig a chumail beò ?
'S e sin ri ràdh : Ciod iad na meadhonan a
tha '11 Comunn Gàidhealach so ri ghnàthach-
adh gu gràdh agus dealas fhadadh far am
bheil dith-toil agus maol-snèimh fuar a' riogh-
achadh ; ciamar a thatar ri dluth-aonachd a
thoirt mu 'n cuairt 'nam measg-san a tha
cheana toi leach ; agus ciamar a tha iadsan a
thèid aonadhj ri cath agus buadhachadh an
aghaidh nan cumhachdan a tha 'gar cuart-
achadh ?
'S i '11 aon chilis a dh' fhaodar a thagradh
aig hi ;nn so, an làthair dream a tha meagh-
bhlàth, gu 'm bheil ar scasmhachd mar shluagh,
,11 còir an dùthaich ar sinnsir, agus ar cànain
anns a' gheall còmhla. Cha ghabh sgaradh
cur eatorra gun bheatha an iomlain a chur an
' iniiiart.
Theirinn a rithis gur e 'cheud ni feumail
aonadh a thoirt mu 'n cuairt 'nar measg uile.
Cha ghabh obair deanamh an da-rireadh gus
am hi sinn, aon uair eile, air ar geinneadh ri
chèile mar aon shluagh. Tàirngeamaid, antois-
each, na h-èibhleagan beòtha ri chèile ; thèid
againn an sin air each a tha eaoin-shuarach
an t rat 1 1 so, a chàrnadh thairis orra sin, agus
gabhaidh an teine gu surdail. Is àm so anns
.mi Mi. il co-bhoinn de iomadh ghnè is seòrsa
a' gabhail àite. Car son nach biodh co-
bhann mhòr air a deanamh eadar na Com-
uinn-fhòghlum ( ìhàidhealach ?
Tha Comunn ami gu sealltainn as dèigh an