Skip to main content

‹‹‹ prev (589)

(591) next ›››

(590)
532 CAEAID NAN GAlUHEAL.
eacli oirre 'n a li-òige, agiis is iomadh dòclias maitli
a dh'àraich mi d'a taobh, ach mlieaUadh mi ; agns
a dh'innseadh na fìrinn, 'an dèigh a h-uile saothair
a bhuilich mi oirre, tlia mnlad orm a spealgadh as
a cheile air son connaidh."
" Nach muLadaiche gii mòr," thubhairt mi ris,
" r'a smaointeachadh clio tric 's a tha sinn air ar gairm
gu luchd-aidmheil neo-tliorach a ghiìdain a macli a
fion-lios an Tigliearna, le dearbh-chinnt nach bi
an anama tuilleadh ann au co-chuideachd naomh.
Agus au uair a thig am bàs orra so, nach maith a
dh'f haodas iad a ràdh, ' Sh\n leibh, a luchd-muinntir
Dhè, a chraobhan ua fìreantachd, leis an robh mise
cho fod' air mo shuidheachadh, maille ris an d' rinu
mi cho tric ùrnuigh agus eisdeachd ; leis an robh
mi air m' uisgeachadh fo mheadhonau gràis ! Slàu
leibh ! Tha mise gu bràth air mo sgaradh uaibh ! '
' Thig Tighearu' an t-seirbhisich ann an là nach
'eil sùil aige ris, agus an uair nach fhios da, agus
gearraidh e 'n a bhloighdibh e, agus bheir e
'chuibhrionn da raaille ris na mi-chreidmhich.' !
gu-n tugadh iadsan so fainear uach cuimhuicli Dia,
air eagal gu-n reub e as a cheil' iad, gun neach aun
'g au teasraiginn. 'S e sin da rireadh au Ui eagal-
ach, 'n uair a ni an aon h\mh a shuidhich, 's a thog,
's a dh'uisgìch iad cho fada, le caoimhneas agus
caomhahachd cho mòr an gearradh a nis gun athadh ;
oir cha ghabh an ti a rinn iad truas diubh, agus cha
nochd esan a dhealbh iad caoimhneas doibh ; oir
tha h\ ua tròcair seachad, agus tha h\ na feirg' air
teachd."
Dh' fheòraich mi de'n ghàradair, ciod ar leis a
bu chion-fàth air ueo-thoraichead ua craoibhe ud?
Chomharraicli e 'macl: dhomh gu-n robh i gu
grod, mosiranach 'n a cridhe. a^eus gur ann an sin

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence