Blair Collection > Caraid nan Gàidheal

CARAID NAN GAIDHEAL. 317
bhuaireasaich a bhuineas dha, mar thubhairt Abra-
ham r'a òganaich, Fanaibhse 'an so, agus thèid mise
suas a thairgseadh na h-lobairt.
Bha 'ghrian a'teurneadh gu luath ; bha dath an
òir air 'aghaidh nan speur; bha a leadan àilHdh
cheana 's a' chuan, agus an fhairge, mar gu-m b'
ann, a' dùnadh mu-n cuairt dh'i. Is blasd' a' chainnt
a chleachd Bàrd na dùthcha so f hèin, 'n uair a bha'n
sealladh so aige, ma dh' fhaoidte, o 'n mhullach
cheudna, mar a chì sinn ann an " Dàn Oisein do'n
Ghrèin 'an àm luidhe." Ach bu dall sinne mur
gabhamaid beachd a b' àird' air an t-sealladh so na
dh 'fhaodadh esan 'fhòghlum o thuigse nàduir. An
neach nach mothaicheadh o'n t-sealladh so, glòir an
Tì naoimh a chruthaich a' ghrian, agus a sgeadaich
an saoghal le 'uile àilleachd, bu bhochd, gu dearbh,
a chor, agus cha chulaidh fharmaid a chridhe ; oir,
gu deimhin, bu ghlòrmhor an taisbeanadh a bha'n
so air cumhachd agus maitheas Dhè. A bhi 'moth-
achadh do'n ghàirdein threun sin air am bheil an
domhan crochta, a' fosgladh air an dara làimh dhiom
dorsan na h-oidhche do'n ghrèin, 'g a cur a mach a
shoillseachadh taobh eile 'n t-saoghail, 's a dhùsgadh
nam mìltean as an suain ; 's a bhi 'faicinn a' ghàirdein
cheudna a' togail na geaLaich dhuinne 'n a h-àite,
an robh e comasach gun èigheach a mach, Is glòr-
mhor thusa, 'Dhè uile-bheannaichte ! tha nèamh
agus talamh làn de d' ghlòir, a Thighearna nam
feart; tha thu 'toirt dhuinne gach beannachd 'n a
thràth, agus cha-n 'eil thu, air àm sam bith, 'g ar
fàgail fo an-dòchas no dìth !
Chaidh a' ghrian fodha, agus shaoileadh tu gu-n
robh an saoghal a' caoidh : bha'n drùchd trom, mar
dheòir na oidhche 'n a dèigh, a' braonadh gu làr.
Dh' fhalbh a' ghrian, ach bha fhathast àirde nan