Blair Collection > Caraid nan Gàidheal

CARAID NAN GAIDHEAL. 239
Lach. — Cha gliabh mise diùltadli uaibh ; agus thèid
mi'n urras gur e 'ur beatha. 'S ann air 'ur co-alta,
Màiri, 'bhios an sodan 'ur faicinn.
Caip. — Cha-n fhaca mi do thighean riamh air
gabhail aca cho maith 's a tha iad 'am bliadhna.
Cha b'e 'm bumalair gun sìiilean a chuir na sìomain
fhraoich orra. Agus na dorsan ! a Lachainn, 's an
cabhsair ur, bòidheach. Ubh ! ubh ! 's ann an so a
tha 'n uaisle o'n a bha mi ann mu dheireadh. 'An
àit' an dìmain innearach, 'us lub nan tunnag, rèidh-
lean bòidheach de ghaineamh ghloin a' chladaich.
Rinn thu so gu maith 's gu ro mhaith.
Lach. — Uaill 'us amaideachd! ach coma cò
dhiubh, cha b' ann le m' thoil. Ach thàinig am
Ministeir 's am BàiUidh orm agus na-m b' fhìor
iadsan bhiodh an galar mòr Innseineach oirnn ann
an tiota mur a cuirinn an dùnan as an rathad, 's mur
lìonainn an t-àit' a dh' ainmich sibh — lub nan tunnag.
Ach cò 's urrainn cur 'an aghaidh a' Mhinisteir 's a'
Bhaillidh 'n uair a tha iad ag iomradh an aon ràimh.
'S f had chualas e, " Ge cruaidh reachd a' Bhaillidh
cha-n fhèarr reachd a' Mhinisteir," agus 's mi a dh'-
fhiosraich.
Caip. — Thug iadsan comhairle mhaith dhuit ; oir
gu cinnteach tha mosaiche de'n t-seòrsa sin ullamh
air an-shocair a dhùsgadh 'am measg dhaoine.
Lach. — Cha mhosaiche dùnan maith innearach —
màthair na ciste-mhine, 's muime 'phailteis ! Cha-n
aithne dhomh f hèin sealladh a's bòidhche mu choinn-
eamh dorus tuathanaich na dùnan maith ; 'us cha-n
f haca mì riamh mòran pailteis, no aoidheachd far an
robh na dorsan sgiolta, sgiobalta. Ach coma cò
dhiubh : gabhaibh a stigh gu ceann shuas an tighe.
Am bheil thu 'stigh, a Mhàiri ! Thig a nuas. Dean-
aibh suidhe 'Chaiptin.