Blair Collection > Eachdraidh Ioseiph, mhic Iacoib

74 EACHDRAIDH lOSEIPH.
ruidheachd de chràdh do-labhairt fhulang, na
do mhi-bheus a thrèigsinn ? Is bochd an rogh-
ainn a thog thu, a Labona, ach is soilleir gur e
sin do roghainn-se. Eirich a dhuine thruaigh
chiontaich, agus tàr as do thir aineoil, far nach
ruig dioghaltas duine ort; ach cuimhnich gu'n
lean dioghaltas Dè thu do'n ionad sin, agus
bheir e gu peanas follaiseach thu, araon anns a
bheatha so agus anns an ath-bheatha, mar gabh
thu aithreachas, agus mar trèig thu do dhroch
dheanadais/' Le so a ràdh, dh'f hàg an tannasg
mi ; agus co luath sa thraoigh m' eagal, chruin-
nich mi m' airgiod agus mo sheudan r'a cheile,
agus ghrad thainig mi do 'n Eiphit; far an
deachaidh mi tre ioma deuchainn, mun d'thainig
mi chum na h-inbh a bh' agam. Bha mi tuille
's fada gun fhaicinn, gu'n glèidh onoir agus
ionracas iadsan a bhios air an stiùradh leo ; agus
cia air bith co taitneach 'sa bhios toileacha mi-
cheadaichte san àm, 'se is deireadh dhoibh bhi
searbh mar dhomblas."
Gru moch air an treas là thainig carbad chum
a phriosain, anns an robh seann duine eireachd-
ail, a bha 'f halt liath na dhualaibh cleachdach air
a ghuaillnibh ; thainig e le òrdugh sònruichte
chum Elorilo a shocrachadh san dreuchd bu
ghnà leis. Bha maille ris an t-seann duine
urramach so, ban-tighearn' òg a thug cridhe
loseiph am bruid air a cheud seailadh. 'Si
bh'ann a mhaighdean àillidh, Asenat, aon
nighean prionnsa Oin, a bha fòs na àrd-shagart
ann an Helipolis. Kinn màldachd a gnùise
còmhnadh ri maise a pearsadh a chur a mach.
t^ha a £p:uaidhean mar chaorann làn abaich,