Skip to main content

‹‹‹ prev (454)

(456) next ›››

(455)
APPENDIX. SERMO HIBERNICUS CODICIS CAMARAC. 1<»<»7
lobre chahic issamlith hiscomadas ducach omonni aure coicsafri-
cach ineesech ocus incedommetu ocus inaelobri adciam isnaib inscib
sco eulis indcecni ascenel cruche adrimther incoicsath 5 jilus tre-
chenelce martre daneu adrimiter arcruich duduiniu madesgre
baan martre ocus glas martre ocus derc marire* issi inbdn mar-
5. "Non differt quod dixit sanctus apostolus hoc, e quo sumo hunc sen-
suiii. quod est morbus ei morbus cujusvis, quod est ofFensio ei offensio cujus-
vis, quod est infirmitas ei infirmitas cujusvis. Ita oportet quemvis e nobis ut
compatiatur cuivis in ejus necessitate et in ejus inopia et in ejus infirmitate.
Cognoscimus in orationibus sapientiae et prudentiae, quod <rem:s crucis nu-
meratur compassio." Huidea, abest, differt, si est pro huada, uata, ota; se-
quitur eniin interpretatio praemissae sententiae apostoli. autrubert, atrobert,
asrobert, dixit (p. 841). ombub videtur forma futuri primae personae, an o-m-
bub, ombeub, beab pro benub, decidam, sumam? senee vox item obscura, alibi
non obvia. ni est a manu scriptoris saepe minus expedita pro ensce, insce,
sententia, sensus. ba eahir pro bad galar, quod est morbus. do, ei. apostolo,
ut infra : issi indglas martre do (hoc est glaucum martyrium ei) pro solita scri-
ptione d>'i. frithorgon, offensio, contumelia, a verb. frithwrg, fridurc in \Vb.
II 1 : iu! fridoirced nech dialailiu et do dia (g\. omnia vestra in caritate fiant :
i. e. ne offendat aliquis in alium et in deum), compos. e fris-, frith- (p. 845.
846) et radice org, orc (cf. p. 71). chahic pro caich, chaich procul dubio; in
codice scriptum est cahic, et modo ante eaich, h minori addita supra e in utro-
que loco. hiscomadas, supra iscomadas. omonni videtur forma vetusta minus
solita pro uanni (e nobis), intromissa inter praepositionem et pronomen suf-
fixum syllaba -in<m-. ut est -hon- cambrice, e. gr. in ohonaf, a me. ohonut, a
te. ab eadem praep. o, ni subest obsoletum subst. mon obvium ap. 0'Flan.
p. lTii : rolecci aceiui immon cloieh (percussit ipsa caput suum ad lapidem) . aure
coicsa, pro airecoicsa, arecoicsa, ut modo supra autrubert pro atrubert. ince,
supra iite. in ejus. sech ejusdem radicis videtur, quae subest verbo fosegim
obvio in Ml. 33 a : indi fodamsegatsa (gl. qui tribulant me), in Wb. L4' 1 ifon-
sef/ar (gl. tribulamur). Addendum fortasse saich e Wb. 8°: eter maith et
saich (gl. uniuscujiisque opus manifestum erit). dommetu, inopia, paupertas.
ab adj. domme, pauper. adciam, videmus, cognoscimus (p. 839). Memorabilis
est locus sequens sco eulis indcecni, in cujus voce prima video particulam sceo
(et. p. 664), et notanda praemissio voculae ante genitivos duos eulis et cecni
(nom. eidas, c?cne) dependentes a praecedente inscib. adrimther, numeratur.
aestimatur, mox plur. adrimiter (cf. p. 912, not.).
6. "Sunt tria genera martyrii porro, quae aestimantur pro cruce homini,
scilicet album martyrium et glaucum martyrium et rubrum martyrium." Filus,
peculiaris forma derivata. obvia et infra, nusquam tamen in codicibus nostris
aliis. e verbo substantivo fil. trecheneke, infra trecenele, accus. plur. subst.
cenek neutr., cum num. tre- (p.310), dependensab antecedente verbo (p. 894).
Est formae cenele (p.215) pluralis ob sequentem plur. verbi adrimiter. Sequi-
tur infra et altera forma cenel in plurali : congaibetar inna trechenel martre.

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence