Blair Collection > Grammatica celtica > Volume 2
(366)
Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
918 VI. 2. COXSTRUCTIO POETICA HIBERSTICA.
Assonantia est hic copulativa, eaque cluplex , in prima
stropha, contraposita in secunda. Assonantia finalis bisyllaba
porro in aliis hymnis, quorum auctor vetustissimis testimoniis as-
seritur Ambrosius (cf. editorum admonitionem in hymnos), e. gr.
in primi stropha sexta :
Gallo canente | spes redit, || aegris j salus reftm&itur,
Mucro | latronis con&itur, || | lapsis fides levertitur.
Immo trisyllabae assonantiae finientis nec non mediae sunt
exempla vel vestigia, e. gr. in quarti secunda stropha:
Non ex virili | semine, \\ sed mystico | spiramine
| Verbum dei | factum caro j| | fructusque | ventris | floruit.
In quinti hymni sexta :
Sic | quinque millibus viris | dum | quinque panes dividw,
Er/ewrium sub dentibus \\ in ore | crescebat [ cibus.
In septimi tertia et quarta stropha :
| Fotis j vocemus et patrem, [| | patra» | permnis gloriae,
| Patrcm | poteHtis gratiae, |[ culpam re|leget [ lubricam.
| Informet | actus strenuos, |j dentes xetundat invidi,
Casus secundet asperos, || donet | geiendi | gratiam.
In his praeter formam externam incognitam poetis classicae
vetustatis et peregrinam certe, quae adest haud dubie, quamvis
ut additicia plus vel minus observata, dominatur adhuc metrum
latinum et syllabarum quantitas. Sed magis inauditam formam
offert, novam quasi terram aperit novumque aevum annuntiat
psalmus abecedarius S. Augustini episcopi Hipponensis in Africa
(obiit a. 430), sed qui per plures annos Mediolani rhetoricam pro-
fitebatur. Contra Donatistas ipsius humillimi vulgi causa, ut ipse
dicit, scriptus est psalmus. In hoc omne metrum et omnis quan-
titas desideratur, adest nonnisi assonantia cum certo syllabarum
numero. * Quivis versus bina membra continet, quodvis membrum
* Syllabarum certus numerus per se jam apud Indos generalis forma poe-
tica est, quamvis in eorum vetusta lingua quantitatis vel vocalium brevium
et longarum sit perfecta distinctio. Versum etiam apud hos duo membra con-
stituunt, duo versus distichon, quod dicunt slocum. Versus epicus brevior
ceteris et usitatissimus, quo carminum epicorum ingens moles decurrit , in
quovis membro octo syllabas postulat; plures in aliis carminum generibus
componere solent poetae pro arbitrio suo plerumque, e. gr. Bhartriharis in
Assonantia est hic copulativa, eaque cluplex , in prima
stropha, contraposita in secunda. Assonantia finalis bisyllaba
porro in aliis hymnis, quorum auctor vetustissimis testimoniis as-
seritur Ambrosius (cf. editorum admonitionem in hymnos), e. gr.
in primi stropha sexta :
Gallo canente | spes redit, || aegris j salus reftm&itur,
Mucro | latronis con&itur, || | lapsis fides levertitur.
Immo trisyllabae assonantiae finientis nec non mediae sunt
exempla vel vestigia, e. gr. in quarti secunda stropha:
Non ex virili | semine, \\ sed mystico | spiramine
| Verbum dei | factum caro j| | fructusque | ventris | floruit.
In quinti hymni sexta :
Sic | quinque millibus viris | dum | quinque panes dividw,
Er/ewrium sub dentibus \\ in ore | crescebat [ cibus.
In septimi tertia et quarta stropha :
| Fotis j vocemus et patrem, [| | patra» | permnis gloriae,
| Patrcm | poteHtis gratiae, |[ culpam re|leget [ lubricam.
| Informet | actus strenuos, |j dentes xetundat invidi,
Casus secundet asperos, || donet | geiendi | gratiam.
In his praeter formam externam incognitam poetis classicae
vetustatis et peregrinam certe, quae adest haud dubie, quamvis
ut additicia plus vel minus observata, dominatur adhuc metrum
latinum et syllabarum quantitas. Sed magis inauditam formam
offert, novam quasi terram aperit novumque aevum annuntiat
psalmus abecedarius S. Augustini episcopi Hipponensis in Africa
(obiit a. 430), sed qui per plures annos Mediolani rhetoricam pro-
fitebatur. Contra Donatistas ipsius humillimi vulgi causa, ut ipse
dicit, scriptus est psalmus. In hoc omne metrum et omnis quan-
titas desideratur, adest nonnisi assonantia cum certo syllabarum
numero. * Quivis versus bina membra continet, quodvis membrum
* Syllabarum certus numerus per se jam apud Indos generalis forma poe-
tica est, quamvis in eorum vetusta lingua quantitatis vel vocalium brevium
et longarum sit perfecta distinctio. Versum etiam apud hos duo membra con-
stituunt, duo versus distichon, quod dicunt slocum. Versus epicus brevior
ceteris et usitatissimus, quo carminum epicorum ingens moles decurrit , in
quovis membro octo syllabas postulat; plures in aliis carminum generibus
componere solent poetae pro arbitrio suo plerumque, e. gr. Bhartriharis in
Set display mode to: Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated.
Early Gaelic Book Collections > Blair Collection > Grammatica celtica > Volume 2 > (366) |
---|
Permanent URL | https://digital.nls.uk/75926075 |
---|
Description | Volume II of Zeuss's "Grammatica celtica", Leipzig:Weidmann, 1853. |
---|---|
Shelfmark | Blair.19 |
Attribution and copyright: |
|
Description | A selection of books from a collection of more than 500 titles, mostly on religious and literary topics. Also includes some material dealing with other Celtic languages and societies. Collection created towards the end of the 19th century by Lady Evelyn Stewart Murray. |
---|
Description | Selected items from five 'Special and Named Printed Collections'. Includes books in Gaelic and other Celtic languages, works about the Gaels, their languages, literature, culture and history. |
---|