Blair Collection > Cuairtear nan gleann âo Mhâairt 1840 [-March 1843]

1841.] Air DUead/i Gu Bds Gwi Dearbhadh Soilleir. 23
dh' aitliiiich an da dhuin'-iiasal gu'm b'e air. foar a mliortadli, esan
a ghabli a sliuipeir maille riu, agiis g"'" b'e fear an tigh-osda fein,
aig an robh an t-inneai basnihor 'na laimb I ling iad air Brad-
ford, tbng iad an sgian naith, agns clinir iad 'na endarin gum bu
mhortair e ! Ach tiiagair esan a neo-chiontas fein, cbaidh e as
aic'headh gu dian ag radh gn'n d" thainig esan an sin Icis a' cheart
run leis an d' tbainig iad fein. gu'n cuai e osnadli, gu'n do leiim e
as aleabaidh, gu'n do las e solus, gun d' tliug e sgian leis cluim e
fein a dhionadh, agns nach robh e lath niionaid 'san t-seumar niun
d' inndrinn iad fein e !
Cha deanadh na leisgeulan so feum dha, cliuireadh an laimh e
gu niadninii, agus thngadli an sin e, an latbair fir ceartais a bha
sa 'choimliearsnaclid. Bha e do ghnath a' tagradh a neo-chiontais
fein, ach bha ni-eigin atnhurasach nin'n cuairt d'a ghinlan, a thug
air an fhear-cheartais a radh, " Cha ruig thn leas a bhi labhairt
mar sin, a Bhradford, oir tha e cinnteach gur tusa no niise, a rinn
am mort so."
Bha 'n gniomli oillteil so ann am beul nan uile, agus leis na h-
uile bha Bradford air a dhiteadh ! Ann am beagan liine an deigh
sin, thainig la na deuchainn, ann am baile Ocsfoird. Biia 'chuirt
air a lionadh leis giich ard agus iosal. Thngadh Bradford an
lathair nam Breitheandi, agus thagair e a neo-chiontas fein. Ach
ciod a b' nrrainn a bhi ni bu treise na fianuis an da dhuin'-nasail ?
Mhioniiaich iad gu'n d' fhuair iad Haies air a nihortadh 'na leab-
aidh, gun do ghlac iad Bradford ri taobh a' chuirp le sgithin agus
lochran, agus guii robh an sgian agus an landi anns an robh i Ian
fola I Chuir iad an ceill gu'n robh eoslas ciontach air a ghiulan,
an uair a chaidh iad a stigh do'n t-seomar, agus gu'n cual iad
beagan mhionaidean roiudie sin, caoidh agus gearan an duine a
nihortadh !
Ghabh Bradford a leisgeul fein, agns thagair e a chilis mar a
rinn e roimhe ach bha na breitheamiuia a dli' aon inntinn, ag radh,
gu'n robh gach leisgeid a thagair e faoin agus suarach, an coimeas
ris an dearbhadh laidir a bha 'na aghaidh. Bha 'chuis co soilleir
an aghaidii a' cliioiitaich, 's nach do smuainich an luciid-deuchainn
gu 'n robh aobhar idir aca dol air leth do sheomar eile, chum am
barail a dheanamh suas, 's a chur an ceill, ach ghlaodh iad a dh'
aon ghuth, gu'n robh am priosanach ciontach do ndiortadh Mhaigh-
stir Maies !
Beagan an deigh sin chrochadh Bradford, agns bha e gus an uair
fa dheireadh a' cur an ceill, nach robh e ciontach, agns gu'n robh
e ga h-iomlan aiiieolach mu'n nihortadh, ach cha robh neach sam
bitli 'ga chreidsinn I
Bha Bradford, gidheadh, ag innseadh na firinn, oir cha b'e idir
a rinn am mortadh ! — Hinneadh e le gille an duin'-uasail a
nihortadh, — agus co Inath 'sa shath e an t-inneal marbhtach
ann an corp a nihaighstir, ghrad tbng e as 'eudach an t-airgiod,
uaireadair oir, agns nithe liiaclin\h(vr eile, agus rnith e air ais d'a
sheomar fein I Cha b' urrainn so uile tachairt ach mu aon nihion-