Skip to main content

‹‹‹ prev (300)

(302) next ›››

(301)
1841.] Am Fdidh san Flidsaoh. 3
eaiuh — biia Dia niaille ris, ag-iis Ri-san blia a chridlie a' cumail
conaltniiiih do ghiiatli. Blia oibrithean na oriiitlieachd imi'n ciiairt
da, iv^wi uapa so hha e a' tarruitig fiosrachaidh agus eolais feiimail,
A' chreag' lis an robli a tliaic, sliearmonaich i dlia imi dheibhinn na
craige moire nadi faiinicb, biinchar a dbocbais — an t-alitan beag a
bba 'siubbal seachad air, thug e g'a chuimhne gealladh Db6 mu'ii
uisge bba ri bbi air a diiortadij air an fbearann tbioram, agus an
tobaragheall e fbosghidh annsan fbasach tbartnibor — na craoblian
arda, sbearmonaicb iad dba fasgadb craoibbc na beatba — agus a'
choisridb bbinn a bba 'seinn sna preasan niu'n cuairt da, na h-eoia
bbeaga bboidlieacb, b'e so suiin an orain. " Bi siotbchail, ciuin a
dbuine le Dia — bi ^o dbeagb nibisnicb, na biodh smuairean air t*
anara — an Ti ard agus gbiormbor tba 'gabbail cijrain dhinn, 'gar
beatbacliadh agus a' freasdal duinn anns an fbasach f biadbaicli so,
cha di-cbuimhnich e thusa.''
Agus ciod a chum an duinesosuas? ciod tbug misneach d'a
anani ? Tiia gu 'n d' tbubbairt Dia ris, " Fobiich tbu fein aig
srutb Cherit a tba fachombair lordain, agus olaidli tu do 'n t-srutb,
agus db' aitbn niise do na fitbeacbaibb do bheatiiachadb an sin."
Lub an duine beannaicbte a cbeann, chreid e, 's clia robb e air a
mbealladli.
Biia nis breitbeanas Dbe ri tigbin air an tir, tart agus tiorm-
aclid eagalacb ; bba 'n diltbaicb uile mar mbonadb air a losgadh
le faloisg ; cba robb duilleacb air craoibh, no feoirnean, no his, no
blatb, air uacbdar na tire gun seargadii. Bba aon ghleannan beag
uaigneacb air a cbaombnadb — bba 'n t-aite so urar uaine, fasgach
blatb; b'e so aigeal a'gblinne anns an robb an duine le Dia. Cha
robb alibuinu san diitbaicb uile nacb r()bii air tiormacbadh suas,
no allt, no caocban, no tobar anns an robb deur — ach aon srutban
a bba fhathast a' siubbal seacbad le torgan binn, co 8iul)blacb ian,
f hionnar 's a bba e riabh. B'e sin srutb Clierit, ann an aigeal a*
gblinne anns an robii an duine naoniha, an duine le Dia; agus
ciainar a bbeathaicheadh e? Innsidb mi sin, oir "se so a' cbuid
a's iongantaicbe do 'n sgeul. B'e am an earraich e, tbug eoin an
fhasaicb a macb an gur, agus cbiteadh iad ag itealaich o aite gu
h-aite ag iarraidb ion do 'n al b^, a h-uile h-aon a' giulan na bha
r'a f baotainn da nead fein mar a dli' fhoghlufn Dia iad. Bba so 'na
shealladh taitiieach. Cbiteadh iad air uairibh a' stad air toiiiau
beag, air creig no air geig, a sheinn orain tbaingealachd do 'n Dia
mbor agus gliiormbor a clirutbaicb an saogbal aillidb.
Am nieasg nan oun so bha da fhitheach nihora lachdunn. DK*
iteaiaicbeadh iad sin fad air falbb, cba 'n eil tbios c' aite. air toir
loin, agus clia b' aim doibh fein, nis mo do 'n al og fein. Tha
am fitheacli 'na eun gionach ciocrach, ach tbug Dia, eadhon dlia^an,
nadur tre 'm bbeil e a' togail, ag arach agus a' beatbachadh 'ail <ein.
*• Co" arsa lob, " a sholaras do 'n fhitheach a Ion an "air a dh*
ei«beas an t-al 6g aige ri Dia?" Agus an Dia ceudna tbui; an
nadur so do na fiiheachaibh, theagaisg e iad, air an am so. loa a
' aUolar agus a gbiulan do'n duine bheannaichte aonarach a ghlain

Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. Creative Commons Attribution 4.0 International Licence