Blair Collection > Grammatica celtica > Volume 1

428 III. 2. FLEXIO VERBI HIBERNICI.
staiitivum, acleoque plenius sit interdum hibernico, ut in usu
temporum secundariorum.
I . V e r b u m h i b e r n i c ii m .
Vocales flexionum verbi hibernici monosyllabarum suut eo-
dem modo ut in nomine aut externae aut internae, e. gr.
in prima et secunda persona nimieri singularis praesentis prim.
activi, prout verbum sequitur hanc vel illam flectendi normam; ob-
tinent internae tamen semper in quibusdam personis, e. gr. in prima
et secunda singularis praeteriti prim. et in prima singularis futuri
activi. Flexionum duarum vcl phirium syllabarum vocales incho-
antes modo servantur modo ehduntur secundum rcgulas, quae
supra traditae sunt (p. 34 sq.). In ejusmodi positionibus nota
luturi B fluctuans in F item jam demonstrata est (p. 72).
Notandae sunt 3. pers. praesentis prim. activi trium serierum
priorum et futuri primae praesertim seriei duae formae, una ple-
nior, absoluta et positiva, quae scihcet in verbis sententiam incho-
antibus obtinere solet, praes. -id, fut. -ibid; altera brevior, con-
structa vel negativa, praes. -i vel -a, fut. -iba, -ibea. In ahis etiam
personis activi, ut in 3. pcrs. sing. et phir. passivi, eadem differen-
tia soHta cst, ita quidem ut i flexionis sit signum positionis abso-
lutae, a vel e positionis dependentis vel negativae.
Post terminationes personarum frequentissime pronominum
infixorum, quae adsunt, notae augentes affiguntur tam in activo,
quam passivo. In conjugatione personah activi frequenter etiam
additur, ratione non habita pronominis infixi, si ahquod adest,
nota augens pronominis cjus personae quae obtinet m verbo, e.
gr. : fodaimimse (tolero), dalugubsa (ignoscam) , cretmeni (credi-
mus), labramarni (loquimur), sluindiso (significas), asberidsi (di-
citis), doberidsi (affertis) , am. rongabussa (ut im) , fotracbussa
(rehqui te), Jiore nondobmolorsa (quia laudo vos), am. rondobcar-
samni (ut amavimus vos).