Books and other items printed in Gaelic from 1631 to 1800 > Tiomnadh Nuadh ar Tighearna agus ar Slanuighir Iosa Criosd

E O I N.
sio
iad le’n ciidhe, agus nach
pillcadh iad, agus gu’n llan-
uichinn iad.
4T A dubhairt Efaias na
r.ithe fo, ’nuair a chunnaic
e a ghldiifan, agus labhair e
uime.
42 Gidheadh chreid moran
do na h-Uachdaranaibh fein
ann ; ach air fun nam Phai-
rifeach cha d’aidich iad e, air
eagal gu’n cuirte mach as an
t iionagog iad.
4j Oir b’annfa leo gldir
dhaoine na gldir Dhe.
44 Agus ghlaodh lofa, agus
a dubhairt e, An ti a ta cieid-
sinn annamfa, cha’n ann an-
namfa tha e creidiinn, ach
anns an ti a chuir uaith mi.
45 Agus an ti a tha ga m’
fhaicinnfe, tha e faicinn an ti
a chuir uaith mi.
46 Thainig mi a’m’ {bolus
chum* an t faoghail, chum ge
b’e chreideas annam, nach
fanadh e an dorchadas.
47 Agus ma chluinneas
ncach air bith mo bhriathran-
fa, agus nach creid e, cha
’n’eil mife ’ga dhiteadh: oir
cha d’thainig mi a dhiteadh
an t-faoghail, ach a fliaoradh
an t-faoghail.
48 An ti a tha cur cuil rium-
fa, agus nach ’eil a’ gabhail
re m’ bhriathraibh, tha aige
neach a bheir breth air: am
focal a labhair mi, bheir e sin
breth air fan la dheirean-
nach.
44 Oir cha do labhair mi
uam fein ; ach an t-Athair a
chuir uaith mi, thug e aithne.
dhomh, ciod a theirinn, agus
ciod a labhrainn.
a an uair a bha iad r’an fnipeir.
50 Agus ata fhios agam
gur beatha mhaireannach
aithnefan : air an acbhar sin
na nithe tha mi a’ labhairt,
mar a dubhairt an t-Athair
rium, mar sin a ta mi a’ labh¬
airt.
C A I B. XIII.
1 Tha Crio/d a’ nigkeadh chos
nan deijciobul, 13 ag ear ait
orra bhi iriofal agus feirceil;
18 ag hinfeadh roimh-laimb,
agus at foillfeachadh do Eoin
le comhara, gut m b’e luch-s
a bhrathadh e; 31 a’ toirt
ditb? e dhoibh iad a ghrddh-
achadh a cheile ; 36 agus
a’ roimh-irmfeadh do Pheadar
gu’n robh e gu efan aich-
eadh,
ANIS roimh fhcifd r.a
caifge, air do lofa fios a
bhi aige gu’n robh uair air
teachd, anns an rachadh e as
an t faoghal fo chum an Ath-
ar, air da a mhuinntir fein a
bha anns an t-faoghal a ghradh-
achadh, ghradhaich e gu crich
iad.
2 Agus an uair a bha ’n
t fuipeir tbairis % (air dq’n
diabhol a nis a chur an cridhe
ludais Ifcariot, mine Shimoin,
efan a bhrath)
3 Air aithneachadh do lofa
gu’n d’thug an t-Athair na
h uile nithe ’na lamhaibh, a-
gus gur ann o Dhia a thainig
e, agus gur ann a dh’ionn-
fuidh Dhe a bha e dol,
4 Dh’eirich e o {huipeir,
agus chuir e dheth fhalluingb,
agus ghlac e lamh-anart, agus
cheangail e uime e.
5 ’Na dheigh sin, thaom
e uifge ann an foitheach-ionn-
laid,
b eudach-ua«hdair.