An Comunn Gàidhealach Publications > Gaidheal > Volume 49--51, January 1954--December 1956
(317) Aireamh 7, Supplement - Gaidheal Og
Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
AN GAIDHEAL OG
MIOSACHAN GOMUNN NA H-OIGRIDH
Leabhar VII AN T-IUCHAR, 1955
Aireamh 7
Alasdair Jlor an t-^rnthain
THA mar as trice sgeul aig a h-uile eilean
an Innse Gall mu dheighinn euchdan a
rinn daoine, agus gu dearbh tha a cuid
tein aig Uibhist a Tuath, ma’s e breug no firinn
iad. Ach cuiridh mise mo chinas air a’ gheall
gur e smior na firinn a tha anns an sgeul a tha
mise a’ dol a dh’ innse dhuibh—sgeul a chuala
mi aig seann bhodach as a’ bhaile againn, agus
gu dearbh is math a b’ aithne dha a h-aithris.
Bha ann roimhe seo a’ fuireach air an
t-Sruthan Ruadh ann an sgir Sholais duine mor
treun d’am b’ainm Alasdair Mor. Cha robh
■duine ’na la cho laidir ri Alasdair coir, oir bha
sin gle dhoirbh dhaibh a bhith.
Bha Alasdair o a oige a nuas laidir curanta.
Bha e ard, mor-chnamhach ’na chruth, agus
bha na feithean ’na ghairdean cho cruaidh ris
an iarann.
Is iomadh sgeul a tha air aithris mu a
threisead agus a euchdan nach creideadh neach
mur faiceadh e iad.
Bha Alasdair aon la a’ tighinn dhachaigh
a Lochmam-madadh le lan cairteach de mhin,
an uair a thug an t-each truagh aige thairis aig
Cnoc ’ Ic Eoghainn. Cha do chuir seo smal air
mo laochan. Is ann a thog e an t-each bochd
do’nchairt, agus dh’fhalbh e fhein a’ draghadh
na cairteach agus na bha innte as a dheidh fad
tri mile gus an d’rainig e a dhachaigh!
Uair eile gheall Fear Bhaile Raghnaill siol
dha, nan tigeadh e fhein ’ga iarraidh. Cha bu
ruith ach leum le Alasdair a dhol a dh’ iarraidh
an t-sil, agus e cho gann aig a h-uile duine a’
bhliadhna ud. Thachair gu robh pradan de
ghreigheir aig Fear Bhaile Raghnaill a dh’ fheuch
a char a thoirt a Alasdair. Ach cha robh sin
aige-san mar a chuid fhein. Bha goirt an
ceannach aige gu dearbh air a chuid chleasan.
Seo mar a dh’fheuch e a char a thoirt as an
fhuamhair mhor seo. Cha tug e leth is a bu
choir de’n t-siol do Alasdair, agus e an dixil
nach toireadh Alasdair an aire. Ach cha robh
Alasdair cho faoin is a bha e an diiil!
Mun do tharr Alasdair air falbh as an
t-sabhal thug e an aire nach robh gu leor sil
ann. Bha fhios aige roimhe seo nach robh anns
a’ ghreigheir ach am bumailear, agus a mach a
thug e as a. dheidh. Rug e air gu cruaidh
daingeann. Shad e e o aon cheann de’n t-sabhal
chun a’ chinn eile, agus mur ’eil mise air mo
mhor-mhealladh bhris e a h-uile cnamh ’na
chorp. Cha do dh’fheuch an greigheir a char a
thoirt a Alasdair Mor tuilleadh.
Uair eile chaidh bo le Alasdair am poll a
muigh anns a’ mhointich, agus cha robh fear
aig baile a chuidicheadh e g’a toirt as. Mar
sin chaidh Alasdair ’na aonar g’a sabhaladh.
Chuir e a lamhan treuna timcheall oirre agus
thog e i slan fallain as a’ pholl. Cha deanadh
sin an gnothach! Is ann a thog e i air a dhruim
agus dh’ fhalbh e dhachaigh leatha. Sin agaibh
balach treun!
Uair eile fhuair e cuireadh gu coinneachadh
ri duine anabarrach laidir a fear de na h-eileanan
eile. Dh’fhalbh Alasdair gu Loch-nam-
madadh a dh’fheitheamh a’ bhata a bha a’
giiilan an duine threun seo. An uair a choinnich
iad ri cheile rug Alasdair air laimh air. Bha
a ghreim cho laidir is gun do bhris e a dha no
tri de mheuran an duine eile. Bha duil aig an
duine roimhe seo nach robh a choimeas fhein
anns an Eilean Fhada gu leir. Ach bha e air a
mhealladh. Thachair a sheise ris an la ud.
Bhris am fuamhair seo a mheuran agus theich
e dhachaigh le a bheatha cho luath is a bheireadh
a chasan cothrom dha.
Ann an linn Alasdair Mhoir bha iipraid
uamhasach air feadh Albann gu leir. Is ann
aig an am seo a bha “Falamhachadh na Gaidh-
ealtachd’ ’ ann, agus is iomadh bron dorainneach
a thug sin a dh’ ionnsaigh nan Gaidheal. Is ann
aig an am seo a chuireadh “Blar Sholais’ ’ agus
Alasdair Mdr ’na theis-meadhon.
Bha Alasdair Mor ag obair air an fhearann
an uair a thainig am maor agus na saighdearan
a spiiilleadb. Ghabh iad gu taigh Alasdair an
toiseach, agus b’ fhearr dhaibh riamh nach deach
iad ’na choir. Chuala Alasdair iomradh air seo
agus dh’fhag e na h-eich agus an crann agus
ghreas e dhachaigh. An uair a thoisich e ri
sabaid bha e mar leoghann borb agus fiadhaich.
Fhuair e greim air cabar maide agus bha na
15
MIOSACHAN GOMUNN NA H-OIGRIDH
Leabhar VII AN T-IUCHAR, 1955
Aireamh 7
Alasdair Jlor an t-^rnthain
THA mar as trice sgeul aig a h-uile eilean
an Innse Gall mu dheighinn euchdan a
rinn daoine, agus gu dearbh tha a cuid
tein aig Uibhist a Tuath, ma’s e breug no firinn
iad. Ach cuiridh mise mo chinas air a’ gheall
gur e smior na firinn a tha anns an sgeul a tha
mise a’ dol a dh’ innse dhuibh—sgeul a chuala
mi aig seann bhodach as a’ bhaile againn, agus
gu dearbh is math a b’ aithne dha a h-aithris.
Bha ann roimhe seo a’ fuireach air an
t-Sruthan Ruadh ann an sgir Sholais duine mor
treun d’am b’ainm Alasdair Mor. Cha robh
■duine ’na la cho laidir ri Alasdair coir, oir bha
sin gle dhoirbh dhaibh a bhith.
Bha Alasdair o a oige a nuas laidir curanta.
Bha e ard, mor-chnamhach ’na chruth, agus
bha na feithean ’na ghairdean cho cruaidh ris
an iarann.
Is iomadh sgeul a tha air aithris mu a
threisead agus a euchdan nach creideadh neach
mur faiceadh e iad.
Bha Alasdair aon la a’ tighinn dhachaigh
a Lochmam-madadh le lan cairteach de mhin,
an uair a thug an t-each truagh aige thairis aig
Cnoc ’ Ic Eoghainn. Cha do chuir seo smal air
mo laochan. Is ann a thog e an t-each bochd
do’nchairt, agus dh’fhalbh e fhein a’ draghadh
na cairteach agus na bha innte as a dheidh fad
tri mile gus an d’rainig e a dhachaigh!
Uair eile gheall Fear Bhaile Raghnaill siol
dha, nan tigeadh e fhein ’ga iarraidh. Cha bu
ruith ach leum le Alasdair a dhol a dh’ iarraidh
an t-sil, agus e cho gann aig a h-uile duine a’
bhliadhna ud. Thachair gu robh pradan de
ghreigheir aig Fear Bhaile Raghnaill a dh’ fheuch
a char a thoirt a Alasdair. Ach cha robh sin
aige-san mar a chuid fhein. Bha goirt an
ceannach aige gu dearbh air a chuid chleasan.
Seo mar a dh’fheuch e a char a thoirt as an
fhuamhair mhor seo. Cha tug e leth is a bu
choir de’n t-siol do Alasdair, agus e an dixil
nach toireadh Alasdair an aire. Ach cha robh
Alasdair cho faoin is a bha e an diiil!
Mun do tharr Alasdair air falbh as an
t-sabhal thug e an aire nach robh gu leor sil
ann. Bha fhios aige roimhe seo nach robh anns
a’ ghreigheir ach am bumailear, agus a mach a
thug e as a. dheidh. Rug e air gu cruaidh
daingeann. Shad e e o aon cheann de’n t-sabhal
chun a’ chinn eile, agus mur ’eil mise air mo
mhor-mhealladh bhris e a h-uile cnamh ’na
chorp. Cha do dh’fheuch an greigheir a char a
thoirt a Alasdair Mor tuilleadh.
Uair eile chaidh bo le Alasdair am poll a
muigh anns a’ mhointich, agus cha robh fear
aig baile a chuidicheadh e g’a toirt as. Mar
sin chaidh Alasdair ’na aonar g’a sabhaladh.
Chuir e a lamhan treuna timcheall oirre agus
thog e i slan fallain as a’ pholl. Cha deanadh
sin an gnothach! Is ann a thog e i air a dhruim
agus dh’ fhalbh e dhachaigh leatha. Sin agaibh
balach treun!
Uair eile fhuair e cuireadh gu coinneachadh
ri duine anabarrach laidir a fear de na h-eileanan
eile. Dh’fhalbh Alasdair gu Loch-nam-
madadh a dh’fheitheamh a’ bhata a bha a’
giiilan an duine threun seo. An uair a choinnich
iad ri cheile rug Alasdair air laimh air. Bha
a ghreim cho laidir is gun do bhris e a dha no
tri de mheuran an duine eile. Bha duil aig an
duine roimhe seo nach robh a choimeas fhein
anns an Eilean Fhada gu leir. Ach bha e air a
mhealladh. Thachair a sheise ris an la ud.
Bhris am fuamhair seo a mheuran agus theich
e dhachaigh le a bheatha cho luath is a bheireadh
a chasan cothrom dha.
Ann an linn Alasdair Mhoir bha iipraid
uamhasach air feadh Albann gu leir. Is ann
aig an am seo a bha “Falamhachadh na Gaidh-
ealtachd’ ’ ann, agus is iomadh bron dorainneach
a thug sin a dh’ ionnsaigh nan Gaidheal. Is ann
aig an am seo a chuireadh “Blar Sholais’ ’ agus
Alasdair Mdr ’na theis-meadhon.
Bha Alasdair Mor ag obair air an fhearann
an uair a thainig am maor agus na saighdearan
a spiiilleadb. Ghabh iad gu taigh Alasdair an
toiseach, agus b’ fhearr dhaibh riamh nach deach
iad ’na choir. Chuala Alasdair iomradh air seo
agus dh’fhag e na h-eich agus an crann agus
ghreas e dhachaigh. An uair a thoisich e ri
sabaid bha e mar leoghann borb agus fiadhaich.
Fhuair e greim air cabar maide agus bha na
15
Set display mode to: Universal Viewer | Mirador | Large image | Transcription
An Comunn Gàidhealach > An Comunn Gàidhealach Publications > Gaidheal > Volume 49--51, January 1954--December 1956 > (317) Aireamh 7, Supplement - Gaidheal Og |
---|
Permanent URL | https://digital.nls.uk/127176225 |
---|
Description | This contains items published by An Comunn, which are not specifically Mòd-related. It includes journals, annual reports and corporate documents, policy statements, educational resources and published plays and literature. It is arranged alphabetically by title. |
---|
Description | A collection of over 400 items published by An Comunn Gàidhealach, the organisation which promotes Gaelic language and culture and organises the Royal National Mòd. Dating from 1891 up to the present day, the collection includes journals and newspapers, annual reports, educational materials, national Mòd programmes, published Mòd literature and music. |
---|---|
Additional NLS resources: |
|