Skip to main content

‹‹‹ prev (427) Aireamh 7, SupplementAireamh 7, SupplementGaidheal Og

(429) next ››› Page 27Page 27

(428) Page 26 -
An Gaidh«al Og
“ Och, a thr&ill, innis dhomh!” arsa ise.
“ Ma tk, innsidh mi dhuit d6 a th’ann,”
ars esan; “ tha dealbh m’athar, ach cha
sheall mi idir dhuit e.”
Ach, mar a bhios boireannaich co-dhiubh,
dh’eirich a’ chailleach feadh na h-oidhche
agus chaidh i do phbcannan a’ bhodaich agus
thug i mach an sg&than agus choimhead i ann.
“ Gu dearbh,” arsa ise, “ mas e dealbh
athar a tha seo, cha robh e briagha!”
Xlasdair Caimbeul.
(Sgoil Dhail-a-brog).
SGEULACHD
BHA siud ann aon uair a’ fuireach an
&ite aonaranach duine bochd agus a bhean.
Bha an duine ag obair aig an rathad.
Aon latha an uair a bha an duine a’ tighinn
■dhachaidh chunnaic e poca a bha air tuiteam
as fear de na carbadan-ola. Thug e
dhachaidh am poca gun fhosgladh agus
dh’fhkg e air ciil an doruis e.
An ath latha, an d&dh do’n duine falbh
gu obair, chunnaic a bhean am poca agus
dh’fheumadh i fhaicinn gu d6 bha ’na bhroinn.
Dh’fhosgail i e agus gu de an sealladh a
chunnaic i ach mdran 6ir! Dhuin i am poca
agus chuir i air ais far an d’fhuair i e.
Nuair a th&inig an duine dhachaidh
dh’fhebraich a bhean dha an robh fios aige ciod
a bha sa’ phoca. Thubhairt esan nach robh
agus gu robh e a’ dol ’ga thoirt do’n mhaor-
shithe am mkireach.
“ Cha dean thu dad dh’a leithid, ach th&d
thu do’n sgoil,” ars ise.
Thubhairt an duine gu robh esan ro shean
air son dol do’n sgoil, ach mu dheireadh
dh’aontaich e rithe.
An ath latha chuir e air a dheise iir agus
chaidh e do’n sgoil.
Thbisich na balaich air magadh air, agus
mu fhichead latha an d&dh sin thubhairt e
ri a mhnaoi gu robh e seachd sglth dh’an
sgoil agus gu robh e dol ’ga f&gail.
An ath latha thkinig maor-s'rthe chun an
taighe agus dh’fhebraich e dheth an d’fhuair
•e poca air an rathad. Thubhairt esan gun
d’fhuair.
“ Cuin a fhuair thu e?” ars am maor-sithe
“ An latha mun deach mi do’n sgod ”
“ Ma tk, faodaidh tu a chumail, mas ann
an uair sin a fhuair thu e!”
Agus leis an sin dh’fh&s an duine beairteach.
Gili.easbuig MacGhili.jn'\ei\.
(Sgoil Dhail-a-brog)
\ii li-Cain
Le GILLE PADRAIG
THA mi eadar d& bharail,” arsa Bus-
dubh ri Blkran.
“ Na cuireadh sin maoin ort,” arsa Blkran;
“ is iomadh sin beathach a bha eadar da
bharail, is eadar dk chomhairle cbmhla ris.”
“ Chan ’eil mise eadar dk chomhairle ann,”
arsa Bus-dubh.
” Mur ’eil is e as fhe&rr, a bhrbinein, ach
d6 an dk bharail a tha ann?”
” Is e na h-uain a’ cheist, ” arsa an cuilean.
” Bha mi air f&s sglth de ruith nan cat o
theab Spuir-Ghjas an t-siiil a chur asam,
agus mi gun cur-seachad agam gus an t&inig
na h-uain. Cha robh fhios agam d£
chanainn an uair a rkinig mi Buaile an t-
Sldhein agus a chunnaic mi iad a’ ruith ’s
a’ leum mar nach biodh an saoghal ag cur
uallach air bith orra. Chaidh mi an taobh
a bha iad, agus sebrsa de eagal agam romhpa,
gun fhios nach ann de na cait a bha iad, ach
cha b’eagal dhomh, agus thbisich sinn air
cleasachd slos is suas, thall ’s a bhos, ach gun
teagamh cha robh na caoraich air an dbigh,
ge b’e car son nach bitheadh. Cha robh sinn
air a dhol ’nar teas ceart an uair a nochd
Fionnladh Buachaille, agus a leithid sin de
eubha—cha mhdr nach deachaidh mi glan
fo’n talamh leis an dearg eagal a ghabh mi—
agus, gu brbth, ach a’ chainnt ! Mo chluas
riamh cha chuala a leithid de ghlbir shearbh,
gharbh, sgaiteach, chrosda !”
” De a thuirt e riut?” arsa Bliran.
“ Thuirt e gu lebir rium,” afsa Bus-dubh.
“ Ach thug e comhairle orm gun amharus—
‘ Seachainn na h-uain.’ ”
” Bhuil, sin agad comhairle mhaith,” arsa
an tarbh.
“ Tha a’ chomhairle maith gu lebir, ach
chan ’eil mise a’ faicinn lochd idir ann a
bhith am measg nan uan. Cha mhise a’
cheud chii a chaidh ris na caoraich.”
“ Cha tu. Ach tha rud eadar cii is cii. Chan
’eil annad-sa ach abhag, cii-seilge—ma theid
thu ri do shebrsa, is ‘ th&d dualchas an aghaidh
nan creag’. Chan ’eil nbdur nan caorach ’na
do shebrsa ann, agus is fe&rr duit gu mbr an
seachnadh mar a chaidh iarraidh ort.”
“ A bheil thu an dhil?” arsa Bus-dubh.
“ Tha mi cinnteach as,” arsa Bl&ran.
” De a dh’eireas dhomh ma thbid mi air
ais an taobh a tha na h-uain am mkireach?”
“ Bidh truas aig coin a’ bhaile riut!” arsa
Bl&ran.
26