J. F. Campbell Collection > Sar-obair nam bard gaelach, or, The beauties of Gaelic poetry

ROB DONN.
197
Ach tha m' earbsadh tre chunnart,
Mo gharbh-chnaimhean ulle bhi elan, —
Oir ged a th;'irladh dhomh clibeadh,
Cha 'n 'eil àird' aig mo smigeid o 'n làr.
Binn sin uair eigin, §c.
An duin' ùg s' tha 'n a leigh,
Tha mi clàistinii tba tighinn à 'dbe'igh,
Fhuair e leasan o dhithis,
Chum gu'n siùbliladh e suidhicbt' 'n actieum;
Ach mu 'n chùis tha d' a leantuinn,
Cuiream cùl ri bhi cantuinn ni 's lèir ;
Ach na 'm biodh brigb na mo chomhaiiT,
So an t-àm am beil SomhaiiT 'n a team.
Binn sin uair-eigin, §c.
Ian Mhic-Uilleim 's an t-Srathan,
Faodaidh deireadh do lathach'-s' bhi searbh,
Ged tha 'n aimsir-s' cho sitbeil,
'S nach 'eil guth riut mu phris air an tàrbh ;
Chaidh luchd-fàbhoir a bhriseadh,
Nabha 'n dreuchd eadar Ruspunn's amPàrbh ;
Am fear a thig le mùr urram,
Gheibh e ceud mile mallachd 's an fhalbb.*
Binn sin uair-eiffin, S(c.
Note.—Dr Morrison, the hero of this song, was for a
long time in high esteem and favour in the family of Lord
Reay ; but at length a misunderstanding arising between
them, he found cause to leave the family, reflecting, at
the same time, on the fluctuating temper and unsteady
favour of the great, and repeating the old Gaelic adage,
" Is ileamliuinn an leac a tU'aig dorus an taign' m/wir."
MARBHRANN,
[Do dhithis mhinistear ro ainmeil 'nan ddthaich, Mr
Iain Munro, Ministeir Sgire Eadarachaoiais, agus Mr
Dòmhnull Mac-Aoidh, Maighstir-sgoile, sgire Fair.]
Am fon.n — " Oran na h-aoise."
'S e mo bheaehd ort, a bhàis,
Gur bras thu ri pàirt,
Gur teachdair' tha laidir, treum, thu ;
An cogadh no 'm blàr,
Cha toirear do shàr,
Aon duine cha tàr do thrèigsinn ;
Thug thu an dràsd
Dhuinn buille no dhà,
Chair eaglaisean ban, a's foghlum ;
Is 's fhurasd dhomh ràdh,
Gur goirid do dhàil,
'S gur trie a' toirt beam 'n ar Cleir thu.
Bhuin thu ruinn garbh,
ÌNIu 'n di tli is so dh-fhalbh,
'Nuair ruith thu air lòrg a chèil' iad ;
C uimc nach d' fhàg thu
* " Hate dogs their flight, and insult mocks their end "
Johnt. /'an. Hum. WUhet.
Bhuidhean a b' àirde,
A bhiodh do chiich ro fheumail ;
A bhruidhean a b' f'heàrr
A' tighinn o 'm beul,
'S an cridheachan lc'tii de reuson ;
Chaidh gibhteachan gràis
A mheasgadh 'n an gnàths,
'S bha 'u cneasdachd a' fits d' a reir sin.
Dithis bha 'n geall
Air gearradh a. bonn,
Gach ain-iochd, gach feall, 'a gach eucoir;
Dà sholus a dh-lhalbh
A earrannan garbh',
Dh-fh;ig an talamh-sa dorch d' a reir sin ;
Ge d' tha e ro chruaidh,
Gu 'n deach' iad 's an uaigh,
Tha cui<l a gheibh buaidh a's feum dheth ;
Mar lis gach aon ni,
Dh-aithris iad dhuinn,
Chaidh 'n gearradh a tim an leughaidh.
Dithis a bh' ann,
Bu chomhairl' 's bu cheann,
Do phobull fhuair àm g' an eisdeachd ;
Dithis, bha in bàs
'N a bhriseadh do chàch,
Gidheadh gu 'm b' e 'm fàbhor fein e ;
Cha ladurn gu dearbh,
Dhuinn chreidsinn 'nuair dh-fhalbh,
Gu 'n d' fhreagair an earbs' gu ldir iad ;
A dh' aindeoin an aoig,
B' e 'n cairide gaoil,
'Nuair sgair e o thir nam breug iad.
Tha sgeulan r' a inns'
Mu dheighinn na dith's,
A 's feumail a bhi sua ceudan ;
Feudaidh mi ràdh,
Cia teumach am bus,
Nach tug e ach pairt d' a bheum uainn.
Ged thug e le tinn,
An corpa do 'n chill,
Bidh iomradh ro bfainn 'n an deigfa orr' ;
Is iomadh beul cinn,
Ag aithris 's gach linn,
Na labhair, na sheinn, 's na leugh iad.
Sinne tha làthair,
Tuig'maid an t-stràchd-s',
Is cleachdamaid trà air reuson ;
Nach faic sibh o'n bha,
An lathachan s' geàrr,
Gu 'n ruith iad ni b' flie' rr an reis uiJ ;
'S mac-samliuil dhuinn iad,
Ged nach 'eil sinn cho aid,