J. F. Campbell Collection > Leabhar nan cnoc

31
a dh' itheadli a' bhomiaich mhòir, thigeadh fitli-
each duth an fliàsaich agus suidhear air sgor craige
os a cheann. '* Mir, mìr, a mhic Ghorla-nan-treud/'
ars* am fitheach. *'Mir cha'n fhaigh thu," arsa
macGhoiia; "mìrno deur cha'n fhaigh thu uamsa,
'blicathaich ghràinde stur-shuiHch, star-shuiHch,
lachduinn ; tha e beag ni 's leòir dhomh fe'in."
'Nuair bha sud thar bearradh a chleibh, ghhiais e
rithist gu siublial nan eang — bheireadh esan air a'
ghaoith luath mhàirt a bha roimhe, ach a' gliaotli
hiath mhùirt a bha 'na dheaghaidh cha bheireadh i
air. Chriothnaich a' mhòinteach mar a dhlùthaich
e oirre — thuit an drùchd o'n fhraoch bhadanach
ghorm, agus theich an coileach-ruadh do 'n chtà-
thar a b' àirde. Bha toiseacli aig an fheasgar air
ciaradh — bha neòil dhubha dliorcha na h-oidhche
a' tighinn, agus neòil sh'ioda shèimh an latha a'
triall ; na h-eòin bheaga bhucliullach, bhachallach,
òr-bhuidhe 'gabhail mu thàmli ami am bun nam
preas 's am barraibh nan dos — na h-ìnnseagan
laoghacha lathacha, 's gach àite b' fhearr a thagli-
adh iad ; ach ged a bha, cha robh mac mòr Ghorla-
nan-treud. Chumiaic e tigh beag soluis fada
uaithe ; 's ge b' fJiada uaithe, cha b' fhada 'ga
ruiglieachd. 'Nuair chaidh e stigh, chunnaic e
sean urra choltacli do dhuine mòr toirteil liath,
a' gabhail socair shàsda air beinge tTiada air
dùrna taobh an teine, agus gruagach dhreachmlior
a' cireadh cùl dualach a leadain òir, air an taobh
eile. *^Gabli a nios, òganaich," ars' an seami
duine, 's e 'g e'iridh ; '^ 's e do bheatha. 'S mijiic
a thàlaidh mo leus loinnreach, astaraiche nam
beann. Gabh a nìos, 's leat blòs agus fasgadh, 's
gach cobhair tha 'm bothan an t-sleibh. Dean
suidhe ; 's ma 's miann leat, cluimiear do sgèul." " 'S
òlach mise," arsa mac mòr an àireich, ** a tha 'g
iarraidh cosnaidh — thàlaidh do leus loiimearach mi
a dh' iarraidh blàs agus fasgadh na h-oidliche." " Ma