Hew Morrison Collection > Crannceusaidh Chriosd

Crann-Ceusaidh Chriosd
ann an unihlachd agus ann am fulangais nach do
mhair ach rè scal, gidheadh, — do bhrìgh gu'm bi
iad air chuimhne gu siorruidh, faodar a radh gu
bheil crann-ceusaidh Chriosd a' cur urram agus
òirdhearcas siorruidh air an lagh leis an riarachadh
a thug e dha ; an lagh uamhasach sin leis a
bheil a' chruitheachd (rioghachd Dhe) air a riagh-
ladh, agus d'a bheil uachdaranachda agus cumh-
achdan nèimhidh fo smachd ; — an lagh sin, ann an
dlteadh peacaidh, a dh'fhuadaich an Diabhul agus
a chuid aingHbh a mach a glòir, a dh'fhuadaich
ar ceud pharantan a mach a Eden, agus a
dh'fhògair sìth o'n t-saoghal. A' beachdachadh
air Dia, uime sin, mar Bhreitheamh agus mar
Lagh-thabhairtear an t-saoghail, tha e soilleir gu
bheil a ghlòir a' deàlradh le deàrsadh do-labhairt
ann an crann-ceusaidh Chriosd, mar dhioghaltas an
aghaidh a' pheacaidh. Ach is e so an dearbh ni
tha cumail luchd gràdhachaidh a' pheacaidh o bhi
ag aideachadh glòir a' chruinn-cheusaidh ; do
bhrigh meud na tha e nochdadh de'n f huath a tha
aig Dia don ni sin d'a bheil gràdh acasan. (ìu
bhi claoidh nàimhdeas na h-inntinn fheòhiihoir
do'n chrann-cheusaidh, tha e feumail a thoirt
fainear;— ged tha iobairt Chriosd a' nochdadh
peanas a' pheacaidh, gidheadh ma ghabhas sinne
31