Hew Morrison Collection > Aireamh thaghta de shearmoinibh

mar idlachadh fa diomìiaìr a BìlÌus. 23y
lìnnibhri teacbd, 'n uair a bhiodh iad gus an saogh-
al fliàgail.
Tha briathran an stèigh-theagaisg a'cuir an
cèill co'-chomunn aoibhneach a measg chàirdean,
a bh' air an cadar-sgarachduinn le bàs ; agus leis
a sin €l co'-dhaighneachadli dòchas taitneach
dhaoine maithe ; gun aithnich càirdean a chèile,
agus gun athnuadhaich iadan eolas san ath-shaogh-
al. Nach ioma beachd sòlasach a tha so a' fos-
gladh do'n inntinn ! Nach mòr an co'-leasachadh a
tha è toirt seachad air son diomhanas na beatha,
agus a' lughdachadh àmhghair aig àni bàis ! Oir
cha'n fhaodar àicheadh, URch è bhi dealuchadh
ri càirdean gaolach, aon de na nithibh is cràitich
aig àm a bhàis. Tha so a' cuir midaid an dà
chuid, orra-san a tha dol eug, agus a tha fuireach
a làthair ; agus 's è cràdh mar sin is goirte tha
drughadh air cridhe nan ionracan. An uair a
bhitheas iad air an cuairteachadh le'n caomh
theaghlach, agus le'n dàimhich bhrònach, tha
duine math a' gabhail a chead deireannach de na
b' annsa leis àir thalamh ; 'n uair, a tha e le guth
fann, a' buileachadh a bheannachd ona, ma'm fàg
è am feasd iad ; 'n uair tha è faicinn gnùis, a'
glacadh laimh, 's ag èisdeachd ri guth tiomh-
aidh an neach bu doclia leis air thalamh ; co b
urrainn cràdh a mhulaid so a ghiulan, mar biodh
misneach air a thoirt seachad le dòchas diadh^
aidh ? mar biodh cogar air a chuir 'n ar cluais,
gun robh sinn fein, agus iadsan a b'annsa leinn.