Hew Morrison Collection > Aireamh thaghta de shearmoinibh

Mu Uaigneas Cràbhacli. 115
dòcha dli' èiridh suas an iiair a bhios tu gu
■fhrigail, 's a clh' amhairceas tu air ais air do
chaithe-beatha. Ciod an seadh annsam beachd-
aich do shùilean, a bhios gu druideadli, air na
diomhanais sin a tha 'n dràsta a' dealradh co
baoisgeil, agus air na gnothaichibh sin a tha san
àm so ag amharc cho anabharra feumail ? Cia
mar bu mhath leat san àm sin do bheatha bhi
air a caitheamh ? Deanadh na smuainte ciallach
a bhrosnaicheas an samhuil sin de roi'-shealladh
a ghabhail, do dhian-dheothas air nithibh nach
bu chòir, a lughadachadh. Rachadh na barail-
ean mu dheireadh a bhios agad, ann sa mheas a
tha thu deanamh an dràst air an t-saoghal, agus
air beatha.
Os barr, ann an labhairt ruibhfeinmu thimchioll
an t-saoghail, thugaibh fainear gu bheil è fo
uachdaranachd Dhè. Cha 'n 'eil a chuid is pailte
de dhaoin' a'faicinn a bheagach dol m'an cuairt
gnothaicheanant-saoghail. Thaiada' faicinnmòr
bhuitl>eann ann an sior-ghluasad ; soirbheachadh
dhaoin' a'g èiridh 'satuiteam man seach; subh-
ailc gu tric ann an teinn, agus sonas mar gum
biodhè air f haotainn 'an lorg gliocais shaoghalta.
Ach cha n' 'eil 'an so ach taobh a muigh na
cùise. Ach tha air chùl so, gnothach gu mòris
mò, nach'eil aon neach a' faicinn, ach iadsan a
tha cràbhach 's a tha.tric a' dol 'an uaigneas. Tog
suas an sgàile sin, *n uair a bhios tu d' aonar
maille ri Dia, Amhairc air an t-saoghal le sùil a