Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shı̀orruidh nan Naomh
(195) Page 175
Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
a mhisneachadh gus an Fhois so iarraidh. 175
anam neo-iompaichte, m\-naomh air a phianadh gu
siorruidh, ciamar a dh-f hanamaid 'n ar tosd ? ciamar
nach briseadh ar deòir amach? 'nuair a shealladh
sinn ri crèutairean neo-iompaichte amis an aoduinn,
gu h-àraid ar luchd-dàimh agus ar càirdean gràdhach
fèin. Ach tha sinn air ar bacadh, air ar casgadh
agus air ar cumail air ais o'n dleasanas so le cumh-
achd an as-creidimh fholaichte sin a gheibhear a'
snàmh ann ar cridheachan. O Chriosduidh, na'n do
chreid thu da rireadh gu'm bi do choimhearsnaich, do
bhean, do chòmpanach, do mhac, do nighean, ain-diadh
aidh gu cinnteach air am pianadh aim an ifrinn gu
bràth, mur bi iad air an làn-ìompachadh — air an dean-
amh 'n an crèutairean nuadh — mu'n spionar air falbh
ìad leis a' bhàs, nach bu leòr sin gu do ghreasad gu
labhairt riutha, gach là 'us oidhche, gus an faigheadh tu
an toirt gu sligh na slàinte. Is mòr an call a tha 'n t-as-
creidimh mallaichte so gu trie a' deanamh air ar n-an-
amaibh fein, agus air anamaibh ar coimhearsnach.
Tha 'n dleasanas so air a bhacadh gu mòr le easbhuidh
gràidh agus iochd ri anamaibh dhaoine. 'Nuair a chi
sinn anamanan bochda, truagh, gabhaidh sinn seachad
orra, mar ghabh an sagart agus an Lèbhitheach seachad
air an duine leòinte. Lùc. 10. 30-32. Nise ged nach
iarradh am peacach fèin, a ta air a lot leis a' pheacadh
agus air a ghlacadh le Satan, cuideachadh air-bith uait,
tha cor truagh a' pheacaich sin ag èigheachd riut gu
h-àrd. Mur cluinneadh Dia àrd ghlaodh ar truaighean
mu'n cual' è glaodh ùrnuigh uainn, agus mur deanadh è
iochd òirnn, gus an d'ràinig ar n-iarrtas è, no gus an
d'iarr sinn tròcair, is f hada bhitheamaid 'n ar tràillean
aig Satan. Ni thu ùrnuigh ri Dia airson do cho-chrèut-
airean, a' guidhe air gu'm fosgladh è an suilean agus
gu'm pilleadh è iad. Ach ma tha thus' a' miannachadh
sin, carson nach 'eil thu idir a toirt oidhirp air an
iompachadh ? Agus mur 'eil thu 'g a mhiannachadh,
carson a tha thu 'g a iarraidh ? Carson nach 'eil thu
idir ag iarraidh orra-fèin smuaineachadh air an cor,
agus pilleadh ri Dia, cho maith 's a tha thu ag iarraidh
air Dia an iompachadh 's am pilleadh- Na'm faiceadh
tu do choimhearsnach a' tuiteam ann an toll dubh.
anam neo-iompaichte, m\-naomh air a phianadh gu
siorruidh, ciamar a dh-f hanamaid 'n ar tosd ? ciamar
nach briseadh ar deòir amach? 'nuair a shealladh
sinn ri crèutairean neo-iompaichte amis an aoduinn,
gu h-àraid ar luchd-dàimh agus ar càirdean gràdhach
fèin. Ach tha sinn air ar bacadh, air ar casgadh
agus air ar cumail air ais o'n dleasanas so le cumh-
achd an as-creidimh fholaichte sin a gheibhear a'
snàmh ann ar cridheachan. O Chriosduidh, na'n do
chreid thu da rireadh gu'm bi do choimhearsnaich, do
bhean, do chòmpanach, do mhac, do nighean, ain-diadh
aidh gu cinnteach air am pianadh aim an ifrinn gu
bràth, mur bi iad air an làn-ìompachadh — air an dean-
amh 'n an crèutairean nuadh — mu'n spionar air falbh
ìad leis a' bhàs, nach bu leòr sin gu do ghreasad gu
labhairt riutha, gach là 'us oidhche, gus an faigheadh tu
an toirt gu sligh na slàinte. Is mòr an call a tha 'n t-as-
creidimh mallaichte so gu trie a' deanamh air ar n-an-
amaibh fein, agus air anamaibh ar coimhearsnach.
Tha 'n dleasanas so air a bhacadh gu mòr le easbhuidh
gràidh agus iochd ri anamaibh dhaoine. 'Nuair a chi
sinn anamanan bochda, truagh, gabhaidh sinn seachad
orra, mar ghabh an sagart agus an Lèbhitheach seachad
air an duine leòinte. Lùc. 10. 30-32. Nise ged nach
iarradh am peacach fèin, a ta air a lot leis a' pheacadh
agus air a ghlacadh le Satan, cuideachadh air-bith uait,
tha cor truagh a' pheacaich sin ag èigheachd riut gu
h-àrd. Mur cluinneadh Dia àrd ghlaodh ar truaighean
mu'n cual' è glaodh ùrnuigh uainn, agus mur deanadh è
iochd òirnn, gus an d'ràinig ar n-iarrtas è, no gus an
d'iarr sinn tròcair, is f hada bhitheamaid 'n ar tràillean
aig Satan. Ni thu ùrnuigh ri Dia airson do cho-chrèut-
airean, a' guidhe air gu'm fosgladh è an suilean agus
gu'm pilleadh è iad. Ach ma tha thus' a' miannachadh
sin, carson nach 'eil thu idir a toirt oidhirp air an
iompachadh ? Agus mur 'eil thu 'g a mhiannachadh,
carson a tha thu 'g a iarraidh ? Carson nach 'eil thu
idir ag iarraidh orra-fèin smuaineachadh air an cor,
agus pilleadh ri Dia, cho maith 's a tha thu ag iarraidh
air Dia an iompachadh 's am pilleadh- Na'm faiceadh
tu do choimhearsnach a' tuiteam ann an toll dubh.
Set display mode to:
Universal Viewer | 
Mirador |
Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. 
| Rare items in Gaelic > Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shı̀orruidh nan Naomh > (195) Page 175 |
|---|
| Permanent URL | https://digital.nls.uk/97262563 |
|---|
| Description | No, solus air staid bheannaichte nan naomh a' mealtuinn dhé air nèamh. El [sic] Richard Bacster. 3rd edition. Edinburgh : Religious Tract and Book Society of Scotland, 1871. Translation of: The Saints everlasting rest : or, A treatise of the blessed state of the saints in their enjoyment of God in glory. |
|---|---|
| Shelfmark | ABS.1.78.480 |
| Additional NLS resources: | |
| Attribution and copyright: |
|
More information
|
|
| Description | Out-of-copyright books printed in Gaelic between 1631 and 1900. Also some pamphlets and chapbooks. Includes poetry and songs, religious books such as catechisms and hymns, and different editions of the Bible and the Psalms. Also includes the second book ever published in Gaelic in 1631. |
|---|