Download files
Complete book:
Individual page:
Thumbnail gallery: Grid view | List view
32 An t- Ullachadh mor
sin, " bheirear dhoibh crìin na beatha." Agus arèir an
tomhais anns an do ghnàthaich ìad gu maith an tàlantan
's a' bheatha so, bithidh an onoir air a meudachadh an
dèigh so. Cha n-ò tiodal faoin a gheibh ìad, ach f \or
nachdaranachd. " Bheir Criosd dhoibh comas suidhe
maille ris-feln air a righ-chaithir." " Bheir e dhoibh
cumhachd os-ceànn nan Cinneach," mar f huair e-fein
o'n Athair, agus " bheir e dhoibh rèult na maidne."
Bheir an Tighearn fein seilbh dhoibh air an còir, 'g am
moladh 'us 'g am fàilteachadh leis na briathraibh so,
" Is maith, a dheadh sheirbhisich fhirinnich; bha thusa
firinneach ann am beagan do nithibh, cuiridh mise os
ceànn mòran do nithibh thu : imich a steach do aoibh-
neas do Thigh earna."
Agus crimaidh è air a chaithir iad leis an fhkilteachadh
naomh, shoilleir, bheannaichte so, " Thigibh, a dhaoine
beannaichte m'Athar-sa, sealbhaichibh mar oighreachd
an rioghachd a ta air a deasachadh dhuibh o leagadh
bunaite an domhain." Is beatha agus aoibhneas gach
focal dhiubh sin. " Thigibh." So anis sineadh amach
na slait-òir rìoghail a' toirt barantais dhuinn teachd fagus
do ghlòir. " Thigibh" anis cho fagus 's is kill leibh. Na
bitheadh eagal òirbh à" breitheanas a' Bhetsemich ; oir
" tha an naimhdeas air a chur air cùl" gu lèir. Cha
n-ionann " Thigibh" so 's a b' àbhaist duinn a chluinn-
tinn ag rkdh " Thigibh, togaibh bhur crann-cèusaidh
agus leanaibh mise." Bu mhilis sin, ach is è so a's milse
gu mòr, — " Thigibh a dhaoine beannaichte." Is beann-
aichte sinn da rireadh, 'nuair a ghairmear " beannaichte"
sinn le bèul sin nam beannachd ! Oir geda bha sinn air
ar meas, leis an t-saoghal, mar dhaoine mallaichte,
agus geda bha sinn ullamh gu sinn-fein a mheas mall-
aichte, gidheadh " is beannaichte" gu cinnteach " iadsan
a bheannaicheas esan ; agus is mallaichte iadsan a mhall-
aicheas è ; agus a bheannachadh-san cha n-urrainnear
atharrachadh." — " A dhaoine beannaichte m' Athar-sa,"
beannaichte ann an gràdh an Athar agus a' Mhic, oir
a is aon" iad. Dhearbh an t- Athair a ghràdh dhoibh
'n an taghadh, 'n an tabhairt do Chriosd, ann an cur
Chriosd g' an saoradh, agus ann an gabhail na h-eirig a
phaidh Criosd air an son : agus tha gràdh Chriosd air a
sin, " bheirear dhoibh crìin na beatha." Agus arèir an
tomhais anns an do ghnàthaich ìad gu maith an tàlantan
's a' bheatha so, bithidh an onoir air a meudachadh an
dèigh so. Cha n-ò tiodal faoin a gheibh ìad, ach f \or
nachdaranachd. " Bheir Criosd dhoibh comas suidhe
maille ris-feln air a righ-chaithir." " Bheir e dhoibh
cumhachd os-ceànn nan Cinneach," mar f huair e-fein
o'n Athair, agus " bheir e dhoibh rèult na maidne."
Bheir an Tighearn fein seilbh dhoibh air an còir, 'g am
moladh 'us 'g am fàilteachadh leis na briathraibh so,
" Is maith, a dheadh sheirbhisich fhirinnich; bha thusa
firinneach ann am beagan do nithibh, cuiridh mise os
ceànn mòran do nithibh thu : imich a steach do aoibh-
neas do Thigh earna."
Agus crimaidh è air a chaithir iad leis an fhkilteachadh
naomh, shoilleir, bheannaichte so, " Thigibh, a dhaoine
beannaichte m'Athar-sa, sealbhaichibh mar oighreachd
an rioghachd a ta air a deasachadh dhuibh o leagadh
bunaite an domhain." Is beatha agus aoibhneas gach
focal dhiubh sin. " Thigibh." So anis sineadh amach
na slait-òir rìoghail a' toirt barantais dhuinn teachd fagus
do ghlòir. " Thigibh" anis cho fagus 's is kill leibh. Na
bitheadh eagal òirbh à" breitheanas a' Bhetsemich ; oir
" tha an naimhdeas air a chur air cùl" gu lèir. Cha
n-ionann " Thigibh" so 's a b' àbhaist duinn a chluinn-
tinn ag rkdh " Thigibh, togaibh bhur crann-cèusaidh
agus leanaibh mise." Bu mhilis sin, ach is è so a's milse
gu mòr, — " Thigibh a dhaoine beannaichte." Is beann-
aichte sinn da rireadh, 'nuair a ghairmear " beannaichte"
sinn le bèul sin nam beannachd ! Oir geda bha sinn air
ar meas, leis an t-saoghal, mar dhaoine mallaichte,
agus geda bha sinn ullamh gu sinn-fein a mheas mall-
aichte, gidheadh " is beannaichte" gu cinnteach " iadsan
a bheannaicheas esan ; agus is mallaichte iadsan a mhall-
aicheas è ; agus a bheannachadh-san cha n-urrainnear
atharrachadh." — " A dhaoine beannaichte m' Athar-sa,"
beannaichte ann an gràdh an Athar agus a' Mhic, oir
a is aon" iad. Dhearbh an t- Athair a ghràdh dhoibh
'n an taghadh, 'n an tabhairt do Chriosd, ann an cur
Chriosd g' an saoradh, agus ann an gabhail na h-eirig a
phaidh Criosd air an son : agus tha gràdh Chriosd air a
Set display mode to:
Universal Viewer | 
Mirador |
Large image | Transcription
Images and transcriptions on this page, including medium image downloads, may be used under the Creative Commons Attribution 4.0 International Licence unless otherwise stated. 
| Rare items in Gaelic > Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Fois shı̀orruidh nan Naomh > (52) Page 32 |
|---|
| Permanent URL | https://digital.nls.uk/97260847 |
|---|
| Description | No, solus air staid bheannaichte nan naomh a' mealtuinn dhé air nèamh. El [sic] Richard Bacster. 3rd edition. Edinburgh : Religious Tract and Book Society of Scotland, 1871. Translation of: The Saints everlasting rest : or, A treatise of the blessed state of the saints in their enjoyment of God in glory. |
|---|---|
| Shelfmark | ABS.1.78.480 |
| Additional NLS resources: | |
| Attribution and copyright: |
|
More information
|
|
| Description | Out-of-copyright books printed in Gaelic between 1631 and 1900. Also some pamphlets and chapbooks. Includes poetry and songs, religious books such as catechisms and hymns, and different editions of the Bible and the Psalms. Also includes the second book ever published in Gaelic in 1631. |
|---|