Books and other items printed in Gaelic from 1801 to 1840 > Urnaighean arson theaghlaichean, &c, agus laoidhean = Prayers for families, &c, with a collection of hymns, in Gaelic

11
(hrocair is do ghrais, agus a’ pittugha coiiion
sochair. Issona sinne aig am bheil comas gach
uair teach ionsuidh cathair nan gias trid Josa
Criosd, tha cornasach air iadsan a thearnadh
gus a chuid is faide thig ionsuidh Dkia do
thrid.
JNa ainmsan, O Athair, tha sinne ’gar tais-
beana’ fein ann ad laihair, ag iarruidh cul a
chur ris an t saoghal, ris an, fheoil, is ris an
aibhisteir, is thus a roghnacha’ mar ar Disis mar
ar cuibhrionn.—Ach an gabh Dja gun amharus
ri creatuiribh co peacach agus co graincil?
Ann am peaca ghineadh sinn, is ann ama
peaca ghluais sinn. Bha sinn easumhal d’ar
iiiA, failneach d’ar coimhearsnach, is dear-
rr.adach air leas ar n anama fein. Co’ do t
aitheantaibh nach do bhrist sinn; co’ do d’-
thiolacaibh nach do mhi-bhui!ich tinn, is co do
«T shabadaibh nach do mhi-naomhaich sinn?
Dhearmaid sinn na nithe bu choir dhuinn a
dheanadh,is rinn sinn na nithe bu choir dhuinn a
sheachnadh? O’r uoige gu ruig an uair so, bha
sinn a’ cur peaca ri peaca, ’s a’ carna’ feirge
dhuinn fein ta chomhair la na ^eirge. Mar
fhalt ar cinn, no mar ghaineimh na tragha,
mar sin oscionn aireimh tha licnmhoireachd ar
peacaidh.
’S cha ’n e ’mhain gu bheil ar peacanna
lionmhor, ach tha iad ro-antromach mar an
ceudna. Pheacaich sinn ann aghaidh an Dia
a chrutbaich agus a ghradhaich sinn; ann a-
ghaidh an t Slanui’ir a bhasaich air arson agus