Books and other items printed in Gaelic from 1631 to 1800 > Tiomnadh Nuadh ar Tighearna agus ar Slanuighir Iosa Criosd

10 ROM.
ach ma gheibh a fear bas, tha i
fuafgailtt o lagli a fir.
3 Uime sin am feadb is beo
a fear, ma phbfar i re fear
eile, goirear ban-adhaltranach
dhith: ach ma ghtibh a fear
bas, tha i faoro’n lagh sin, air
chor as nach ban-ad haltranach
5, ge do robh i aig fear eile.
4 Air an aobhar sin, mo
bhraithre, tha sibhfe mar an
ceudna marbh do’n lagh tre
chorp Chriofd ; ionnas gn’m
biodh sibh pofda re fear eiie,
eadhon ris-fan a thogadh o na
marbbaibh, chum gu’n tug-
amaid toradh amach do
Dhia.
5 Oir an uair a bha sinn fan
fheoil, bha miannan nam pea-
cadh, tre’n lagh, ag oibreach-
adh ann ar ballaibh, chum to¬
radh a thoirt a mach gu bits.
6 Ach anis tha sinn air ar
deanamh faor o’n lagh, air dha
sin a bhi marbh a lets ’na chum-
adh sinn; chum gu’n dean-
amaid feirbhis ann an nuadh-
achd fpioraid, agus ni b-ann an
feanachd na litreach.
7 Ciod uime sin a deir sinn ?
am bheil an lagh ’na phea-
cadh ? Nar leigeadh Dia. Ni
h-eadh, cha b’aithne dhomh
peacadh, ach tre’n lagh: oir
cha bhiodh eolas agam air
fannt, mur abradh an lagh,
Na fanntuieh h.
8 Ach air do’n pheacadh
fath c a ghlacadh, tre’n aithne
dh’oibrich e annam gach uile
ghne an-tograidh : oir as eug-
mhais an lagha bba’xa. peacadh
marbh.
a air dhuinn bsfachadh. fan ni.
c cothrom. d ieigte ris.
9 Oir bha tnife beo as eug-
mhais an lagha uair-eigin : ach
air teachd do’n aithne, dh’ath-
bheothaich am peacadh, agus
fhuair mife has.
ro Agus an aithne a dh’or-
duicheadh chum bcatha, fhua-
radh dhomhfa chum bais i.
ii Oir air do’n pheacadh
fath a ghlacadh, tre’n aithne
mheall e mi, agus le sin mharbh
e mi.
i?. Air an aobhar sin than
lagh naomha; agus a ta ’n
aithne naomha, agus fothro-
mach, agus maith.
i,3 Uime sin an d’rinneadh
an ni sin a bha maith, ’na bhas
domhl'a? Nar leigeadh Dia.
Ach am peacadh, chum gu
faifte d gur peacadh e, ag oib-
reachadh bars annamfa, leis an
ni sin a ta maith ; chum tre’n
aithne gu’m fafadh am pe»-
cadh ro pheacach.
14 Oir ata fhios againne
gu bheil an lagh fpioradail:
ach a ta mife feolmhor, air mo
reiceadh fuidh’n pheacadh.
15 Oir an ni a ta mi dcan-
amh, cha taitneach learn e:
oir an ni a b’aill leam, cha’n e
a dheanam ; ach an ni a’s
fuathach leam, is e sin a ta
xnife a’ deanamh.,
16- Uime sin ma ta mi dean¬
amh an ni nach b'aill learn, tlia
mi ’g aontachadh leis an lagh,
gu bheil e maith.
17 Anis ma ta cha mhife
ni’s mo a tha deanamh fo, ach
am peacadh a tha gabhail
cdmhnuidh annam.
18 Oir ata fhios agam, an¬
namfa-
t miannuich.