Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Orain

308
ORAN DO ALASTAIR CORMAIG,
Air son orain a rinn esan do chloinn nabuidh eile, bha ann
an doigh measail, cinnichte, an cuid, ’s an eireachdas, agus
Alastair Cormaig farmadach ri duine air bith eile a chinnich-
eadh, agus e fein an deigh a chuid do 'n t-saoghal a chall, le
strodlialachd agus mi-cheill. Chuir e fein agus am bard a
mach air a cheile gu searbh roimh an am so.
Shanndaidh, cha ’n ’eil speis agam,
Do gliamhlas ris a’ Chleireaoh ud,
Aoh’s teann leam bhi ’g ad eisdeacM,
0 ’n a thug thu beum air claim.
Shanndaidh, cha ’n ’eil, &c.
Ged ni fear gair’ ’n ad fhianuis riut,
Gu t’ aireach ann do dhiomhanas,
Canaidh iad gu diomhair,
Each robh focal fior ’n ad cheann.
Ged ni fear, &c.
Eisdidh iad gu tosdail riut,
Air eagal t’ fhearg a bhrosnachadh ;
Oir tha iad faicinn coslais ort,
Gu ’n d’ fhas do thoimhsean gann.
Eisdidh iad, &c.
Bidh iad ciotach, cealgach, riut,
Mar bhios fear glic ri balgaire,
’E uair bhios a lamh ’n a charbad,
Is an caothach dearg ’n a cheann.
Bidh iad ciotach, &c.
Thuit thu le droch thri rudan,
Eudach, 61, is aotramas ;
’N uair a dh’ fhas thu baoth leo sud,
Cha b’ e ’n tiom dhuit dheanamh rann.
Thuit thu le, &c.
An ruidhtear dona mhilleas rud,
Bidh caoidh, is gainne, s tinneas air,