Books and other items printed in Gaelic from 1871 to 1900 > Orain

297
Gabli do rogliainn a da ghiomhachd,
’S tha gach aon diubli beag an toirt,
Thu blii dh’ easbhuidh do dhuais,
No ni na tuath’ dhol bas do ’n ghoirt.
ORAN DO MHAIRI NIO-AOIDH, NIGHEAN FEAR EHIOGAIS,
Air dhi Uilleam Baillidh Fear na h-Airde-moire, an
Siorramachd Hois, a phosadh.
Cho fad’s a tha cliu nan Reul tuath’,
Thar gach reannag tha shuas a’ toirt car,
Cha lugha tha Mairi NicAoidh,
Toirt urraim os ceann Mairi Carr.
Cha ’n aim ged tha ’siiilean mar innleachd,
Gu smusachadh inntinn nam fear,
Air chor’s gu ’n robh moran ’g a h-iarruidh,
0 dheas, is o ’n iar, is o ’n ear.
Ach oir a tha feartan ’n a h-aodan,
Mar tha arms a’ ghrein’s i ’n a teas ;
Mu ’n aon fhear a sheallas gu dur oirr’,
Bheir ceudan an suit’ air an ais.
Cha mho tha de neart anns a’ chanori,
Chur ghaisgeach le ’anal air falbh,
Na ’n cumhachd th’ aig Mairi gu ’n tarruing,
Le ’seallaidhnibh banaile, balbh’.
’S ann tha luchd-oiflg is beathach’
Is aireamh d’ an leithidibh sin,
A’ ruith ann an cuisibh a’s dacha,
Bhi fiughail air Mairi mar bhean.
’S caomh leis a’ Chaiptein an oifig,
Cha ’n ann air son gnothuich an High,
Ach gus am hi ’onoir ni’s airde,
’S gu’m buinig Mairi NicAoidh.